First topic message reminder : Skrzynka pocztowaoficera WilliamsonaTajne łamane przez poufne podniesione to potęgi trzeciej; każda z wiadomości, która znajdzie drogę do poczty, odczytywana jest tak prędko, jak to tylko możliwe i jeszcze prędzej zamieniana w nicość — najwyraźniej tę skrzynkę sprzedano w komplecie z zapalniczką. Ostatnio zmieniony przez Barnaby Williamson dnia Czw Lut 08 2024, 19:33, w całości zmieniany 16 razy |
29 marca, 1985 roku Carol prosi, by przekazać, że dinozaury życzą Ci wszystkiego najlepszego z okazji Męczeństwa Aradii. To zdanie brzmi absurdalnie i jakiś mniej inteligenty gwardzista mógłby uznać je za herezję, więc spal ten list czy coś. Wolę nie spędzić (kolejnego) wieczora w Kazamacie. Przejrzałem na szybko akta w pracy — mam akurat stażystę i zero pomysłu co z nim, kurwa, zrobić. Twoja dziewczyna wydaje się czysta — jej rodzina otrzymała jakąś pomoc finansową od Hudsonów, ale to byłoby na tyle. Niskie zainteresowanie FBI sugeruje, że nic wielkiego w jej życiu nie miało miejsca do tej pory, aczkolwiek biznes syropu klonowego jest bardziej lepki (dobre, nie?) niż myślisz, więc możesz ugryźć temat z tej strony. Głównie mefedron, ale inne cukierki również. Mogę Ci poszukać o tym więcej informacji, ale dopiero w maju. Mam swoją pracę, wiesz? |
kwiecień 30, 1985 wie. Jest sobą, więc bądź gotowy. Macie to sobie wyjaśnić i chuj mnie obchodzi, jak długo to zajmie i jakie będą tego koszta. Nie będę mediatorem. Mnie też masz parę rzeczy do powiedzenia. Za dwie godziny u mnie. |
1 maja 1985 Venoir przeszedł na emeryturę przez czyszczenie pamięci. Masz absolutny zakaz wszelkich kontaktów z nim na temat Gwardii. Sprawy prywatne mnie nie obchodzą. Wiem, że rzuciłeś robotę w policji i Twoja rodzina otworzyła ośrodek szkolenia obronnego w Deadberry. To nawet dobry pomysł. Bądź tam moim okiem i uchem. Nie interesują mnie plotki, tylko konkrety. Oczekuję jednego raportu w miesiącu. |
10 maja, 1985 bo pies spędził wystarczająco już czasu Oczywiście, że mają wysokie wymagania. Mieszkam na piątym piętrze. Dowiedziałeś się, pijąc sok czy go wąchając? Nie mów mi — obie wizje bolą tak samo. Mówiłam Ci, że go tam zostawiam. Gdybyś słuchał, zamiast marszczyć brwi na moje czarne palce, to mógłbyś tego uniknąć. (Wciąż się pojawiają i znikają, jak chcą. Nie jestem w stanie jeść już tego jebanego mniszka. Jakieś sugestie?) Mieszkanie może faktycznie sprawiać wrażenie pustego, gdy większość jego wyposażenia wciąż stoi w kartonach. Można pomyśleć, że z naszej dwójki, to Ty niedawno zmieniłeś adres zamieszkania. Skoro już o tym — jak tam drzwi? Istnieją? Co do książki, to mogę zabrać ją przy następnej okazji, ale nie zaszkodziłoby Ci trochę faktycznej literatury na półce (albo w głowie; czyta się szybko). Orestes na pewno się ucieszy, ale powiedz mu, że jak spróbuje przełożyć ją według swojego systemu, to tam wrócę i osobiście go nią uderzę w łeb. Jest problem, Williamson. Nie podałeś ceny. Mogę Ci zrobić w zamian rytuał. Chcesz rytuał? Dostaniesz rytuał. Wpadł mi w ręce ostatnio nowy podręcznik z bardziej zaawansowanymi technikami i potrzebuję je przećwiczyć. Nic nie powinno wybuchnąć, to nie magia odpychania. Jest bardzo uroczy. Kupiłam go sobie kilka lat temu na targu w Bostonie. Do pary były kolczyki, ale gdzieś je przy przeprowadzkach zgubiłam. (Dużo. Chcesz poszukać?) Tak, dobrze się domyślasz. Percy mi tam zatrzaśnie koleżkę Furkasa (jak uroczo się nazywa). Zapobiega kradzieży, więc będzie to chyba najbezpieczniejsza muszelka w Maine. Myślisz, że będzie mu tam wygodnie? Demonowi, nie Percy'emu. Rozumiem, że za trzy dni zobaczę Cię w progu swojego mieszkania z muszelką i odkupioną szklanką? |
10 maja, 1985 nie, pies intonował szczekanie bardzo ładnie ostatnio. To wyłącznie wewnętrzne niepewności. Nie sądziłam, że szklanka w szopy jest czymś, co potrzebuję, ale od kiedy o tym wspomniałeś, muszę ją mieć. Przykro mi (Percy się ucieszy); kubek z żukami nie będzie zadowalającym substytutem. Odmawiam, bo smakuje okropnie. Jestem na dziewięćdziesiąt procent przekonana, że wymyśliłeś sobie, że on coś daje i po prostu lubisz patrzeć, jak się krzywię, gdy go piję. To chore, Williamson. Jesteś chorym człowiekiem. Jest późno, wróciłam niedawno z próby i napisałam Ci cały akapit o kanapce, którą właśnie zjadłam. Jest to pewien rodzaj dna, o którego istnieniu nie miałam pojęcia. Wrócę po prostu do odpisywania na Twój list, zamiast zapisywać każdą myśl, jaka mi przyjdzie do głowy. Myślisz o przeprowadzce? Gdzie? Czy to dlatego, że nie potrafisz ściągnąć tego rytuału? Nie winię Cię; te trzy razy, gdy utknęłam w Twojej sypialni, były zabawne tylko za pierwszymi dwoma. Jeśli Ci się znudzi spanie w swojej wannie, zawsze możesz spać w mojej. Albo — niekonwencjonalna myśl — w łóżku obok. Ores mógłby wtedy sobie poczytać w spokoju. Właśnie, zabawna historia — Percy jest przekonany, że jesteśmy z Oresem parą, bo (z jakiegoś powodu) zna układ pokoi w Twoim mieszkaniu oraz ilość śpiących tam osób w ostatnich tygodniach. Wyprowadziłam go z błędu. Myślę, że wyciągnę z niego przynajmniej jednego demona za darmo za takie sugestie. Dla Twojego dobra przemilczę to, co napisałeś o Historii broni palnej w Prusach Zachodnich. Jestem profesjonalistką — mam wszystko, czego potrzebuję do rytuału. Ty się niczym nie przejmuj. Panie Williamson, czy Pan ze mną flirtuje? (Działa) To będzie najdziwniejsze zdanie, jakie w tym tygodniu napiszę, ale — gdy przyjdziesz do mnie ze szklanką w szopy, będę spokojniejsza, obiecuję. Dzisiaj był długi dzień i nic w mojej głowie nie chce być ciche. To chyba ta teatralna adrenalina. |
6 V 1985 Nie wypłacisz się; ta apaszka próbowała mnie zabić. na drugi dzień od wysłania listu adresat otrzyma jedwabną apaszkę przeszywaną błękitem pruskim |
30.04.85 Chciałbym cię prosić o przysługę. Użyj proszę, swoich policyjnych kontaktów i dostępów do kartotek i sprawdź mi dziewczynę o imieniu Sierra Ignacio. Będę wdzięczny. |
4 maja 1985 roku zawsze wiesz, jak wywołać uśmiech na mojej twarzy. Gdybym od razu zorientowała się, jakimi właściwościami obdarzona jest apaszka, zdążyłam zasiąść do zaklinania. Może dzięki temu uniknęłabym spędzenia najbliższych kilku dni w łóżku. Rozłożyła mnie gorączka i jedyne, co jestem w stanie przyswoić, to maraton Policjantów z Miami. Przesyłam Ose, Halfas jest dość oporny we współpracy, ale za kilka dni odpuści. Do listu dołączona jest zaklęta plastikowa zapalniczka (Ose). |
9 V 1985 Dwieście dolarów na wczoraj; policzyłam taniej za pożyczoną marynarkę. na drugi dzień od wysłania listu adresat otrzyma dżinsowe spodnie przeszywane jaśminową i grynszpanową nicią, bawełnianą koszulę przeszywaną nicią oberżynową i koniakową, lniane spodnie przeszywane nicią morelową i minią |
11 maja, 1985 martwi mnie, że zaledwie miesiąc po potrzebujesz odwiedzić miejsce zbrodni, aby pamiętać jej przebieg. Czy wszystkie sery nie są francuskie? Pytam dla koleżanki. Cripple Rock brzmi jak zaskakująco dobre miejsce dla Ciebie. Doszłam do wniosku, że daleko Ci do salonowego pieska, ale nie widziałam Cię dawno w tym środowisku, więc mogę się mylić. (Mylę się?) Jeśli potrzebujesz pomocy w pakowaniu, to wciąż mam wprawę. Mam też przyjaciela z dużym samochodem, jakbyś potrzebował transportu. To zabawne — też mieszka w Cripple Rock. Tym razem się jednak rozpakuj, co? Prawda?! Zgadzam się z tą teorią i zazwyczaj po prostu kiwam głowa, gdy wchodzi w swój tryb dużych i skomplikowanych słów. Przy prostszych rzeczach potrafię jeszcze złapać rytm, ale ostatnio, gdy zatrzaskiwał mi tarczę w pentaklu, odpłynął tak, że czułam się jak przedszkolak, któremu tłumaczy się całki. Albo po prostu, jakby tłumaczył mi całki. Wciąż ich nie rozumiem. Dobrze. To nie przestawaj. Skoro już wybierasz się w moje skromne progi, to zastanawiam się, czy nie chciałbyś mi pokazać, którym widelcem się je? W sensie wiem, jak się je widelcem, ale te Wasze wyższe sfery wymyśliły sobie system, w którym niby robię to źle. Być może będę niedługo musiała przebywać w jednym pokoju ze snobami i wolałabym nie zrobić z siebie debila. Pomożesz? |
4 maja 1985 marna będzie to namiastka, jeśli sądzisz, że oglądam ten serial dla fabuły. Ale poza tym, czy ktoś ci już kiedyś mówił, że jesteś największym skarbem? Nie musisz się tak dla mnie poświęcać, na pewno nie chcesz gdzieś w korytarzu trafić na starego. Od kiedy został nestorem, wozi się z dziwnym uśmieszkiem i mogę przysiąc, że docisnął kij w dupie na tyle, by zaczął wychodzić już nosem. Przynieś też coś z czekoladą. |
11 maja, 1985 czy to ten słynny, popierany przez Kościół, piekielny trójkąt? Chciałam zaprzeczyć, ale masz rację — komentowałabym każdą pakowaną do pudła rzecz. Ores będzie Cię za to osądzał najpewniej w milczeniu. Nie przepracuj go tylko. Twoja kanapa nie jest najwygodniejsza do regularnego snu. To naprawdę komiczne — co, jeśli mówimy o tym samym znajomym? Ale wymóg wielkich samochodów brzmi sensownie. Będziesz potrzebował czegoś, czym będziesz mógł przewozić drewno na opał czy znalezione przy drodze, piekielne bestie. Pytanie — czy jeśli kupisz drugi, to w końcu pozwolisz mi przejechać się obecnym? Percy nie przyjmie od Ciebie jałmużny, więc jeśli chcesz go wspomóc finansowo, to zamów u niego jakiegoś demona. Im trudniejszy w zatrzaśnięciu, tym więcej będzie mógł za niego policzyć. Nie przesadzaj jednak z napiwkiem, bo od razu Cię przejrzy. Możesz też zareklamować jego usługi — ludzie z polecenia chętniej zamawiają produkty u rzemieślników. Mnie przyjaciółka poleciła ostatnio krawcową. Z całym szacunkiem, Williamson, ale Co zamawiamy? |
14 maja 1985 zweryfikuj swoje "kontakty". Oddałam Twojej siostrze unikatowy, w chuj ważny, zaklęty przedmiot do zbadania, a po dwóch tygodniach dostaję odpowiedź, że go rozjebała. I jeszcze mam jej współczuć, bo może jej demon lata po pokoju. Mam nadzieję, że chociaż barghest, którego wysłałam za Twoim poleceniem Lanthierowi, jeszcze żyje i "przypadkiem" nie nadział się na strzelbę. To był ostatni raz, jak poprosiłam Cię o radę. |
12 — V — 1985 To najładniej konsekrowane, generyczne przedmioty, które trafiły w moje ręce od dwóch tygodni — brawo! Zajmę się nimi priorytetowo; pamiętam też o Twoim zamówieniu lusterek, potrzebuję jeszcze kilku dni i żeby Ores zrobił baklavę, bo wtedy rytuały wychodzą mi ładniej, więc gdybyś mógł mu delikatnie zasugerować, że może się u Ciebie nudzi, a skoro zupełnym przypadkiem masz bardzo dużą i niedorzecznie dobrze wyposażoną kuchnię, to— Wiesz o co chodzi! |
23 maja, 1985 roku nie lubię mieć długów. Uznaj ten sprzed lat za spłacony. O ile pamięć mnie nie myli, lubisz zagadki — kolor eliksiru powinien zasugerować Ci jego działanie. Drugi na wypadek, gdyby w Ośrodku zbyt mocno wypolerowali podłogi. Audrey Verity do listu dołączono płynne złoto oraz maść na strupienie |
