First topic message reminder :

Penelope, czar, który rzuciłaś, był potężnym zjawiskiem. Potrafił palić ludzką skórę i najprawdopodobniej też metal. Silny płomień skierowany na zawiasy po jednej stronie zadziałał. Chociaż trwał niedługo, tak te szybko rozszczelniły się pod temperaturą. Czerwone i jarzące się były bardzo niebezpieczne, ale zaklęcie poruszyło zawias na tyle, że bez problemu mogłyście odchylić część kraty. Ogień był silny, a część desek dookoła zaczęła smolić się od góry, ale na szczęście nie zajęła się nim. Widać skupienie mocy na zawiasie kraty poskutkowało.

Blair, ty mogłaś odczuć wysoką temperaturę w pobliżu, ale oprócz kropelek potu na czole, nic ci się nie stało. Rzucony czar mający wykryć magię niestety nie podziałał.

Lilo, gdy zadęłaś w róg, wokół rozległ się dźwięk na krótki moment przebijający się przez pisk, ale nie wyciszający go w żaden sposób. Nie miałaś aż tyle sił w płucach, by dźwięk był tak mocny i głośny, a jednak ten rozlał się po pomieszczeniu, odbijając od ścian muszli. Ton rogu był niski, a jego pochodzenie nieznane. Wkładanie obcych rzeczy do ust zwykle nie było dobrym pomysłem... Usłyszałyście trzask podobny do kruszenia muszli. Ta przy kracie pozostała nietknięta, ale otoczenie ponownie zatrzęsło się, tym razem zupełnie nieznacznie, jak gdyby poruszała się woda. Wystarczyło spojrzeć przez burtę na środek jeziora, by dostrzec dlaczego. Powstał tam wir. Lej, który zmierzał w dół. Rósł z każdą minutą, na razie będąc dostatecznie małym, by nie mógł was dosięgnąć, ale kto wie, ile jeszcze miało to potrwać? Wody powoli ubywało, jakby była wypuszczana z wielkiej wanny...

Tura 9
Blair, przypominam o k10. Znowu nic nie wykazała. Rzucamy dalej co turę.

Wszyscy, otrzymujecie -5 M za pisk wokół. Pisk trwa.
Na środku wody powstał lej, który stopniowo rozszerza się i staje większy z każdą chwilą. Możecie spodziewać się, że w obszar statku dotrze w okolicy tury 11.
Zawias kraty wygiął się, ale dalej jest gorący i przy kontakcie ze skórą (nawet przez ubranie) poparzy was. Odchylenie kraty jest teraz możliwe. Żeby to zrobić, należy pokonać próg 50 na zdolność talentu z bonusem za zręczne dłonie. Rzuty można sumować, to znaczy, że odginać mogą nawet trzy postacie, zbierające do wspólnego progu. Jest to akcja.

Punkty życia i wzmocnienia: 
Blair: 134/149 (sporadyczne migreny) (-5 P, -10 M)
Lila: 141/161 (-10 P, -10 M) 
Penelope: 149/164 (-5 P, -10 M) 

Aktywne czary: 
Leviora - Blair 
Leviora - Lila 
Przywołanie chowańca - Penelope (3/5) 

Po kliknięciu mapki pokaże się jej pełna wersja.
 

Czas odpisu: środy (13.12) do 22:00.

Pisk był nie do wytrzymania, ale musiałyśmy działać dalej. Nie było czasu na zatrzymywanie się i próby poradzenia sobie z tym wrzaskiem.
Kolejny czar mi nie zadziałał. W sumie nie dziwiło mnie to zbytnio - nie byłam przecież praktykiem magii odpychania. Moje ciało rozwinęło jedynie predyspozycję do tworzenia iluzji, na której tak się skupiałam w ostatnich latach.
Czerwony ogień wydostał się z ręki Penny. Uśmiechnęłam się, widząc jej sukces. Trzymałam kratę z drugiej strony, gdy czułam gorąc bijący od starszej kobiety. Po kilku sekundach zawias się rozgrzał na tyle, że można było ją odchylić. Całe szczęście statek się nie zapalił, choć deski zajęły się czerniom.
Potem usłyszałam, jak Lila użyła jakiegoś dziwnego rogu. Statek znowu się zatrząsł, a zaraz za nim w wodzie pojawił się wir.
- Coś ty zrobiła?! - Krzyknęłam w jej stronę, ale musiałam się zebrać w sobie, żeby tego nie kontynuować. Miałyśmy jeszcze mniej czasu, niż moment wcześniej.
Złapałam więc za kratę, nie dodając nic więcej od siebie i starałam się ją odchylić w taki sposób, żeby nie zniszczyć muszli. Wygarnę jej to później, jak zbierzemy statek.


Rzut na odgięcie kraty: k100 + 7
k10 za wczasu

The member 'Blair Scully' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 37

--------------------------------

#2 'k10' : 1

Była pewna, że jeszcze trochę i dostanie migreny. Ostry pisk wwiercał się w głowę stając się coraz trudniejszy do zniesienia. Zadęcie w róg okazało się kiepskim pomysłem, ale nie tylko na tych dobrych opiera się świat. Rozległ się trzask a Lila rozejrzała wokoło. W pierwszej chwili niczego nie dojrzała. W drugiej - na samym środku jeziora, na którym stał statek pojawił się wir, taki sam jaki pojawia się, gdy ktoś wyciągnie korek z wanny.
W tym samym czasie Penelope udało się przepalić metalowe zawiasy klapy prowadzącej do ładowni. Od razu spojrzała też na muszle, która miała zabezpieczyć właz. Była cała.
- Nie wiem! - odkrzyknęła jej. Wciąż trzymając róg wróciła do nich, żeby spróbować podnieść Blair kratę. - Skąd wisz, że to ja? A może to przez te zawiasy?
Chwyciła za ciepły metal i pociągnęła w swoją stronę, żeby otworzyć zejście. Kiedy to się udało wcisnęła Blair róg, rzucając jej krótkie: pilnuj go, bo go zabieramy, a następnie zeszła do ładowni, by znowu zmoczyć nogi i zaplątać je w wodorostach. Najpierw skierowała się w stronę odwróconej tablicy, żeby ją podnieść, a jeśli miała taką możliwość, spróbowała też zabrać i mapę, która leżała na stole. Z tą, jak przypuszczała, będzie musiała się chwilę posiłować.
Czasu było coraz mniej, pisk wciąż podzwaniał w uszach a świadomość tego, że nieopodal nich pojawił się wodny wir nie napawała nadzieją.




rzut: talent 22 + 5 (bonus za zręczność dłoni) + K100

The member 'Lila Al-Khatib' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 29

- Szybko, bo spuści nas to jak w sraczu - Zdenerwowana krzyczałam, odchylając kraty z pomocą kobiety. Sama nie dałabym rady, gdyż byłam stanowczo za słaba.
Lila zanurkowała do środka, a ja wstałam i biegiem skierowałam się ku sterowi. Ten wydawał się dziwny, trzeba było go i tak stąd zabrać. Patrzyłam więc w poszukiwaniu jakichkolwiek wskazówek, które mogłyby mi zdradzić, czy jestem w stanie coś z nim zrobić. Z racji tego, że wygląda, jakby był wklejony, decyduję się chwilę potem go dotknąć, popchnąć cokolwiek, żeby zobaczyć, czy jest przytwierdzony do tego miejsca na stałe.
W tym wszystkim moje bębenki dalej cierpią od wrzasku zarzynanej świni.
- Przysięgam, że jak ona się nie zamknię, to zaraz ja ją zamknę na wieki - Powiedziałam do kobiet w międzyczasie, myśląc nad tym, jak mogę poradzić sobie z tym bólem.

Rzut na percepcję, sprawdzam ster. k10 było wcześniej

The member 'Blair Scully' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 13

Pisk wwiercał się w głowę niczym wiertło. Uczucie było koszmarne i prawie odebrało możliwość zdrowego myślenia. Jednak skupiona była w pełni na zaklęciu. Zawiasy zaczęły puszczać, a wtedy usłyszała dęcie w róg, a później świat wokół nich zaczął się kurczyć. Posłała kobiecie wzrok pełen zaskoczenia i oburzenia. Blair zdążyła powiedzieć to co sama myślała, a wir sprawił, że poczuła jak pada na nią blady strach.
Popędziła w dół, aby pomóc z zabraniem tablicy oraz mapy, która leżała na stole.
Bacznie spojrzała w kierunku cienia czy też istoty, tak bardzo podobnej do tej, która rozszarpała na części klon Blair.
-Tablica tam gdzie ster! - Zawołała, a nim wyszła na górę rozejrzała się wokół pokładu szukając przecieku, możliwe, że trzeba jeszcze załatać bok statku.

|Schodze na dół, rozglądam się po pokładzie, rzut k100 na percepcję

The member 'Penelope Bloodworth' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 91

Krata odgięła się pod naporem rąk Lily i Blair. Przestrzeń była wystarczająca, by wejść pod pokład, który przecież był zalany wodą, co zdążyłyście zauważyć już wcześniej. Być może łutem szczęścia albo niebywałym przypadkiem, woda, która jeszcze przed chwilą tam była, zaczęła wylewać się przez okrągłą dziurę z boku, całkowicie porośniętą wodorostami. Penelope, Lila, dostrzegłyście to, schodząc pod pokład. Chwilę trwało, nim było jej na tyle mało, byście mogły swobodnie oddychać, ale ostatecznie po upływie minuty lub dwóch wylała się cała aż do poziomu waszych bioder. Chodzenie po podłodze było możliwe, chociaż oczywiście wolniejsze. Podobnie jak wcześniej, wszystkie części ciała, które jeszcze przed chwilą dotykały wody, teraz były całkowicie suche — włosy, ubrania, skóra. Podłogę statku porastały wodorosty — te same, które widziałyście wcześniej w tunelu.
Pod pokładem wszystko wyglądało na pozór normalnie. Tak jak mogłyście to sobie wyobrażać, oglądając wcześniej filmy o piratach. Drewniany strop i ściany były całkowicie suche, jakby woda, która jeszcze przed chwilą tam była, a teraz wylewała się przez dziurę w ścianie, była tylko iluzją. Kilka kolumn wspierało górny pokład, obok stało kilka drewnianych ław, niedaleko dalej wysoki stół, na którym leżała mapa. Jeśli na nią spojrzałyście, tak wyglądała niemal identycznie do tego, co pokazała wam Zuge — mapa Cripple Rock z zaznaczonymi miejscami, z grotą Vald, grotą Dyptvatn, w której teraz się znajdywałyście. Na terenie rezerwatu bestii, co było oznaczone specjalną adnotacją, dostrzegłyście jeszcze dwa oznaczenia: skalny tunel oraz symbol przypominający kratkę, znajdujący się na jego trasie. Poza tym widziałyście tam kilka odkrytych już przejść, które prowadziły do Bostonu i Salem. Jeśli jeszcze nie byłyście pewne, czy jesteście we właściwym miejscu (a przecież wszystko na to wskazywało) tak ta mapa mogła być ostatecznym dowodem, że jeszcze niedawno przebywał tu Frejr.
Pomiędzy kolumnami stała tablica, której zresztą szukałyście. Ważyła około 30 kg. Podniesienie jej nie powinno stanowić problemu dla żadnej z was, ale przeniesienie mogło być trudne, przez wzgląd na gabaryty. Tablica miała jakieś 1,5 metra szerokości i 1 metr wysokości. Była gruba na około 20 centymetrów. Z jednej strony — tej widocznej dla was na pierwszy rzut oka — była całkowicie płaska. Z drugiej strony — były w niej wgłębienia, idealnie pasujące do deseczek, które wcześniej znalazła Blair. Wgłębienia, które układały się w — cóż za niespodzianka — kanciastą literę R, taką samą, jaka dalej widniała na waszych szyjach.

Penelope, ty rozjerzałaś się po pomieszczeniu z wyjątkową dokładnością, zwracając uwagę na jego detale. Wszystko wyglądało na pozór normalnie, oprócz jednej z lin. Wiele podobnych jej było rozwieszonych i pozaczepianych o belki pod sufitem, część leżała na podłodze, ale jedna mogła wydać ci się wyjątkowa. Jako jedyna pośród wszystkich lin na dole dalej była mokra od wody, chociaż inne całkowicie wyschły. Lina była obwiązana wokół wysokiego stołu, na którym spoczywała mapa. Przywiązana do wszystkich czterech nóg, a następnie do sufitu. Gdy spoglądałaś na blat, mogłaś dostrzec, że mapa nie odpłynęła, gdy pomieszczenie było zalane wodą, a teraz była całkowicie mokra, chociaż czytelna. Stół był suchy — nic nie miało sensu. Wiedziałaś, że ruszenie jej rozerwałoby ją w pół, zresztą wydawała się przyklejona do stołu, na którym spoczywała. Ciekawy element krajobrazu, ale czy na pewno miałyście czas, by to sprawdzić?

Lila, cień, który wcześniej widziałaś, po prostu zniknął. Nie było go nigdzie w okolicy, nieważne jak długo się rozglądałaś. Wydawało się, że ulotnił się stąd albo... wypłynął. Być może róg miał z tym coś wspólnego? Tylko jakim kosztem...

Blair, gdy spoglądałaś na ster, wydał ci się on dość dobrze przytwierdzony do podłogi. Koło z kilkoma wystającymi szczeblami było bezpieczne, całkowicie normalne w dotyku, jeśli byś nim zakręciła, nie stałoby się zupełnie nic. Statek przecież nie płynął, a dryfował na dziwnym jeziorze, które z każdą chwilą było wchłaniane przez wir. Miałyście bardzo mało czasu. Podstawa steru była zbudowana z drewnianych desek, w kilku miejscach przetartych, ale nienaruszonych. Po prawej stronie była mała dźwignia bez żadnego oznaczenia. Można było poruszyć nią tylko w dół lub w górę, a obecnie skierowana była wzwyż. Jeśli zamierzałaś docisnąć ją w dół, nie wymagało to wiele siły, równie dobrze mogłaś zrobić to nogą, jakbyś odpychała pedał na rowerze.

Pisk nagle ustał. Było to tak niespodziewane, jak jego przyjście. Nie nastało kolejne trzęsienie ziemi, ot wysoki alarm po prostu się wyłączył i nie ranił już waszych uszu. W pobliżu nie było jednak nikogo kto mógłby odpowiedzieć na pytanie — skad się wziął?

Tura 10
Blair, k10 bezpieczna. Dalej rzucasz co turę.

Lila i Penelope, przeniesienie tablicy na górę statku po schodach będzie akcją. Aby to zrobić, musicie pobić próg 60 na kości k100 rzutów na sprawność z modyfikatorem na udźwig. Próg liczymy grupowo, więc wasze rzuty się zsumują. Żeby wynieść tablice spod pokładu przez odgietą kratę, będzie potrzeba trochę się nagimnastykować. Nie musicie rzucać na to kością, ale proszę, byście o tym pamiętały. Będzie to zadanie wymagające gibkości i sprytu.
Penelope, lina, którą widzisz, jest zawiązana na kilka skomplikowanych węzłów, jeśli chcesz je rozwiązać, musisz pobić próg 100 na kości k100 rzutów na talent z modyfikatorem za zręczne dłonie. Próg — tak samo, jak na podnoszenie tablicy — można pokonywać grupowo, to znaczy, że rzuty się sumują. Podniesienie mapy w obecnym stanie poskutkuje jej natychmiastowym zniszczeniem.

Blair, naciśnięcie dźwigni w dół jest akcją, ale nie wymaga rzutu na nic. Gdy to zrobisz, ster ukryje się pod pokładem i w tej samej akcji dostrzegą go Penelope i Lila. Przeniesienie steru z zapadni nie będzie wykonalne. Blair w miejscu steru zobaczysz, że została jedna deska ze wgłębieniem o głębokości kilku centymetrów, na której idealnie da się zamontować tablice. Montaż tablicy nie będzie akcją. Tablica zostanie w ten sposób zaczepiona pod kątem około 90 stopni.

Pisk ucichł, nie otrzymujecie już obrażeń.

Punkty życia i wzmocnienia: 
Blair: 134/149 (sporadyczne migreny) (-5 P, -10 M)
Lila: 141/161 (-10 P, -10 M) 
Penelope: 149/164 (-5 P, -10 M) 

Aktywne czary: 
Leviora - Blair 
Leviora - Lila 
Przywołanie chowańca - Penelope (4/5) 

Po kliknięciu mapki pokaże się jej pełna wersja.
 

Czas odpisu: niedziela (17.12) do 23:59.

Dwie moje towarzyszki zniknęły zaraz pod pokładem, a ja zostałam na górze. Nie wiedziałyśmy, co się tam znajduje, a brak obecności tej tajemniczej R na mojej szyi ogranicza moje pole działania. Nie wiadomo, co kryje się w ciemnościach tamtego miejsca, więc zaczęłam dogłębnie oglądać ten ster. Na początku nie zauważyłam nic, co mogłabym użyć, dopóki mojej uwagi nie przykuła dźwignia. Wahałam się przed jej użyciem, ale zdecydowałam się, to zrobić. Zaraz zanurzymy się w tym wirze, a jak nie to, to ta tkanka nas pochłonie żywcem.
Pociągam sprawnym ruchem za dźwignię, a ster chowa się nagle w głąb statku, co widzą moje towarzyski. Wtedy ja zauważam coś, co idealnie nadaje się na umieszczenie tej tablicy, tak jak mówiła Penelope.
- Jest miejsce na tablice! Dacie radę same ją tutaj przenieść? Wolałabym tam nie włazić... - Rzucam w stronę kobiet, czekając na ich reakcję. Przynajmniej ta flądra przestała drzeć się wpiekłogłosy...

k10 żebym nie zapomniał

The member 'Blair Scully' has done the following action : Rzut kością

---

'k10' : 1

Nie mogła poruszać się tak szybko, jakby tego chciała. Woda, choć wciąż opadająca, stawiała opór. Ubrania był wciąż suche, jakby tak naprawdę wcale niczym nie nasiąkły. A co, jeśli to wszystko wokół było iluzją? Woda, porastająca wszystkie ściany tkanka, wodorosty. Czy istniał sposób, by się  wyrwać? Nie miała pojęcia.
Poświęciła kilka cennych sekund na przyjrzenie się przemoczonej mapie dostrzegając dodatkowe znaczniki. Frejra nie było tutaj, więc musiał być z którymś z pozostałych miejsc. Nie zastanawiała się dłużej nad tym, ruszyła w stronę tablicy, która okazała się większa, niż początkowo myślała. Nim ją niezdarnie pochwyciła za boki rozejrzała się jeszcze za demonem, którego wcześniej tu widziała. Teraz nie było po nim śladu.
- Ciężki gówno, ale damy! - odkrzyknęła Blair i pociągnęła ku sobie. Dopiero wtedy jej oczom ukazała się druga strona; wyżłobienia od razu nasunęły myśl - Pozbieraj te patyki! Trzeba je będzie położyć na tablicy!
Stęknęła ciągnąc płytę dalej. O ile sama była w stanie ją tak ciągnąć, to samodzielnie nie da rady jej wnieść na górny pokład.
- Pani Bloodworth, musi mi pani pomóc, trzeba ułapać z drugiej strony, bo inaczej się nie pomieści - sapnęła i spojrzała na Penelope.


rzut: K100 + 2 (sprawność)

The member 'Lila Al-Khatib' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 42

Udało się odchylić kratę, ukazać wnętrze pod pokładem, a tam woda.
Woda, która nie moczyła ubrania. Ponownie przedziwne zjawisko, którego nie potrafiła w żaden sposób wytłumaczyć. Chodzenie było tak samo trudne jak w tej prawdziwej, opór był niemal identyczny, a jednak, nie były mokre kiedy zaczęły wchodzić w górę.
Wszystko wskazywało na to, że muszą odtworzyć statek jak z miniatury.
-Jest dziura z boku, którą będziemy musiały załatać! - Zawołała do Blair kiedy spostrzegła porośniętą porostami wyrwę z boku. Mapa, wskazywała to, co już znały. Była niczym potwierdzenie, że są we właściwym czasie. Słowa Lili sprawiły, że odwróciła się w jej stronę. -Oczywiście. - Powiedziała chwytając tablicę, aby zaraz ją unieść. Nieporęczna, więc ktoś zadał sobie trud, aby ją tu wstawić. Nie było to łatwe, wielkość, budowa tablicy utrudniała jej manewrowaniem na wąskich, stromych schodach. Jednak musiały to zrobić.

|Rzut k100 na przenoszenie tablicy