First topic message reminder : Skrzynka pocztowaSwoją korespondencję trzyma w metalowym pudełku schowaną w szafce nocnej — starsze listy, które nie mają dla niej wartości sentymentalnej, a jedynie zagracają miejsce, regularnie spala. Te ważniejsze i droższe jej sercu trzyma nadal bezpiecznie ukryte. [ukryjedycje]
Ostatnio zmieniony przez Lyra Vandenberg dnia Pon Gru 18 2023, 18:22, w całości zmieniany 15 razy |
23 — IV — 1985 Mogłaś czy zrobiłaś? W kazamacie wszystko jest wspólne, nawet szczoteczki do zębów — przyzwyczajaj się. P.S. Brak adresu to nie problem — zapytaj samej siebie ze stycznia. Możesz czekać na odwiedziny albo poprosić kogoś o pomoc; Twój wybór. P.S2. Zasługa gibkości. |
23 — IV — 1985 Relatywnie mam teraz ochotę zrobić wiele rzeczy, o których nie powinno się opowiadać listownie — mogę je za to zademonstrować w czwartek. Załóż kask; nie chcemy powtórki z marca. P.S. Ustne prośby są skuteczniejsze od pisemnych, mogą zaczekać do spotkania. Sprzedam adres Shirley i ten, który znajduje się w aktach z aresztowania; kiedy powiesz, za co możesz zwiedzić lochy, zdecyduję, co dalej. P.S2. Nazwa powinna dać mi do myślenia — plecy nadal twierdzą, że w jodze nie ma pozycji psa bojowego w trójkącie skręconym na pługu. |
23 — IV — 1985 Tak. Jakie było pytanie? P.S. Dziewięć i pół; pół za to, że nie chwalę się w pracy, jaką prasę czytam. P.S.2 Zmieniłem zdanie — nie zakładaj tych jeansów, będzie ich bardziej szkoda niż lampy w salonie. |
30/03/1985 zupełnie bez żalu muszę przyznać, że ostatnie tygodnie spędzane w twoim towarzystwie były warte grzechu. Mam nadzieję, że wciąż jeszcze myślisz o tym, co robiliśmy w garderobie twojej ukochanej małżonki. Czy czujesz na jej skórze mój zapach? Czy wspominasz wtedy smak naszych pocałunków? Mam nadzieję, że tak. Za taką kobietą jak ja powinno się tęsknić. Teraz pomyśl, że wciąż nie poznałeś wszystkiego, co mogłabym ci dać i wyobraź sobie te wszystkie płaszczyzny, na których moglibyśmy zaznać przyjemności… Czyż to nie kuszące? Pamiętaj - wszystko to, na co masz ochotę, zawsze będzie w twoim zasięgu. Dobrze wiesz, gdzie mnie szukać. PS. Rachunek znajdziesz tam gdzie zawsze. Twoja diablica Lyro, list otrzymałaś zgodnie z wylosowanym przez siebie wyzwaniem Bingo! i zamiarem otworzenia go. Możesz zignorować jego treść lub spróbować odnaleźć adresata. Mistrz Gry nie kontynuuje rozgrywki. W razie pytań - zapraszam (Maurice). |
13 — III — 1985 Nie musisz odpowiadać (i tak mam własną, potwierdzoną doświadczeniem teorię), ale czy w trakcie pisania nie wysechł Ci tusz w długopisie? Stężenie gier słownych — nawilżeniu dorównujących tygodniowej bułce — przerosło najśmielsze oczekiwania; nawet nie wiem, od czego zacząć, więc rozpocznę tak, jak zwykle — od dupy strony. Doskonale wiem, kogo masz na myśli; wiem też, że za słuchowisko, w którym udziału nie weźmie jego ulubiony zespół (Dionizos in the city; chyba zmyślał, chociaż nie mam pewności), zażąda zapłaty adekwatnej do ryzyka. Pójdę z nim na wypadek, gdyby ktoś miał zastrzeżenia — mam kilka dobrych powodów do wizyty w magicznej części cmentarza. Splądrowanie grobu członka Kręgu zaczyna nasuwać kolejne pytania; dodaj do swoich wykresów kolor zatytułowany aspekt polityczny. Znam kogoś, kto o demonach wie więcej niż najmodniejszej aranżacji kwiatów w sezonie wiosna—lato '85; dowiem się, która demoniczna — uważaj, to będzie dobre — hiena cmentarna mogła złapać nieświeży trop. Prześwietlam Twojego człowieka z blizną; któreś z dwóch archiwach, do których mam dostęp, powinno mieć pamiątkowe zdjęcie delikwenta. P.S. Jeśli się nie mylę (nie mylę się nigdy), to złotym rybkom doskwiera pamięć krótkotrwała. Zażywaj raz dziennie i nie upuszczaj na podłogę; z plamy spod lodówki nie będą smakować tak dobrze. do listu dołączono pudełko multiwitaminy Centrum |
13 — III — 1985 Skoro nalegasz. Najwyraźniej tryb rozkazujący pomylił Ci się z trybem sugestii, więc pozwoliłem sobie przeredagować: Będziesz na tyle uprzejmy i zapłacisz mu adekwatną do wysiłku kwotę? Wiem, że ciężko pracujesz (w przeciwieństwie do mnie) na zielone i trudno będzie Ci wygospodarować czas wolny na pomoc przy słuchaniu, więc doceniam poświęcenie; gdybyś wziął ze sobą czekoladę — przemilczę szczegóły — to byłby doceniony (wreszcie przez kogoś) gest. Wiesz, że żółty w naturze to kolor ostrzeżenia? Przyjrzyj się dokładnie, właśnie jedno dostałaś. Dla Twojej informacji — nowy wpis w pamiętniczku z trzynastego marca zaczyna się od Lyra wstała dziś lewą nową i przypierdoliła głową w szafkę, bo bredzi. P.S. Skorzystałem z zawartości fiolki i nie uwierzysz — pomogła. Wieczorem przetestuję skuteczność w Alive Berry. P.S.2 Orestes ma dwa tysiące lat, więc Twój argument nie ma sensu. Weź dwie multiwitaminy, wspomagają pracę mózgu; możesz poczuć lekkie, nieznane mrowienie, ale nie martw się — to normalne przy procesie myślowym. |
13 — III — 1985 Przyjedziesz? Możesz zabrać butelkę tego |
13 — III — 1985 Możemy zrobić nam kolację. |
16 — III — 1985 To miłe, że pytasz — w antykwariacie wszystko po antycznemu, Και σε ανώτερα! Gratuluję przeprowadzki; oby nowe cztery kąty (masz ich więcej, prawda? Prawda?) z mieszkania prędko stały się domem — zgodnie z tradycją przodków, do listu dołączam nasionka hyzopu. Potrzebuje nasłonecznionego, ciepłego miejsca i niewiele podlewania; kiedy go zasiejesz, pomyśl o miejscu, w którym naprawdę chciałabyś spędzić życie — podobno kiedy hyzop zakwitnie, to znak, że wkrótce w nim zamieszkasz. (Naprawdę? Szaleńców nie brakuje — spodziewałbym się, że Gwardia zatrze ślady tak banalnego czaru; mężczyźni z bronią mają skłonność do rozczarowywania, nie uważasz?) Dziękuję za zaproszenie w imieniu swoim i Perseusa; nie znasz dnia ani godziny greckiego najazdu — nie zdziw się, kiedy do drzwi zapuka drewniany koń. do listu dołączono kilka nasionek hyzopu lekarskiego. |
12 — III — 1985 Dzień, w którym zaczniesz list od "Lanthier, mam cudowną wiadomość" i zabraknie tam wstawki "złą", doprowadzi mnie do zapaści. Dobra: gratuluję. Zła: fuj. Nawyk chodzenia z otwartym nożem w kieszeni to nawyk zdrowy; stosuj go szczególnie w trakcie spacerów po plaży. Odwiedziłbym Cię nawet bez wspomnienia o sąsiadce—fanatyczce—ziół, ale skoro już zachęciłaś — poprzenosić trochę mebli? Może zdążę przesunąć szafkę zanim lolek ulula mnie do snu. Jeśli za Twoją nerkę dają cztery stówy, ktoś się przeliczył w rachunkach; pamiętam, ile potrafiłaś wypić, recytując monolog Elizabeth Bennet. Widok na rzekę brzmi nieźle; możesz wyobrazić sobie, że tak naprawdę mieszkasz po dobrej stronie To Sonk Road nie jest mentalnie gotowe na moje dzieci — dzięki za zaproszenie, skorzystamy całą rodziną. P.S. Przesyłam dwa, nie wiem którego potrzebowałaś. do listu dołączono śrubokręt płaski i krzyżakowy. |
24 — III — 1985 Człowiek z dostępem do takiej ilości książek nie ma prawa (ani czasu) się nudzić. Pamiętaj, że zawsze jesteś u nas mile widziana; jeśli nie z demonem w skrzyneczce, to nad kuchennym stołem i talerzem pełnym musaki. Ten ktoś przejawia wyjątkowo kocie zachowania; jeśli masz kota i mówisz mi dopiero teraz, cofam powyższe zaproszenie na dokarmianie. Wszyscy marzymy o tym, co niemożliwe — dlatego to marzenia; ale gdzie kończy się niemożliwość, a gdzie rozpoczyna działanie, by przekuć ją w cel? Pomyślę o tym dziś nad kubkiem herbaty — dostałem nową, z Teksasu, podobno całkiem smaczna. (Strach to silna emocja, masz rację; po prostu jego źródło nie zawsze jest strachem przed kimś, ale przez kogoś.) To magiczny chłopak; jedynie zadbałem, by dobrze pożytkował swoją magię. |
15 — III — 1985 Moja żona jest lekarzem i mówi, że jeśli doprowadzisz mnie do zapaści, ona sprawi, że zapadniesz się pod ziemię; musisz jej wybaczyć, to dopiero trzecia kawa. Mam swoją, niepotwierdzoną niczym teorię — zamiast pobić babę gołą, idź se zwalić za stodołą. Luty był miesiąc temu; za miesiąc będzie kwiecień. Kiedyś musisz pójść na spacer z opcją zanurzenia. Nie wiem, dlaczego to robię (bo nazwałaś mnie przyjacielem i idę zapleść bransoletki, takie to było urocze), ale pojadę ograbić zmarłą babcię z ramy łóżka — mamy w Rezerwacie półciężarówkę z otwartą paką, zwykle wozimy w niej parzystokopytne; zgaduję, że na pamiątkę po nieboszczce też się nada. Wezmę dwóch chłopaków — jeden jest kawalerem, trochę mało mówi odkąd jeleń kopnął go w głowę, ale na szczęście trafił w tył — pod włosami nie widać dziury. P.S. Znajdź sobie typa, ja wiecznie żyć nie będę. do listu dołączono klucz francuski i klucz płaski |
25 — III — 1985 Właściwie pytanie powinno brzmieć: dlaczego chcesz zmieniać naturę krzesła, które wyraża siebie poprzez spontaniczne składanie? (Zapytam Perseusa). Najważniejsze, by nie ucierpiała roślinka; niezdarnych gości sadzaj na samoskładającym krześle. Zarezerwuj popołudnie i wspólnie omówimy nasze punky widzenia — mój, w przeciwieństwie do kobiecego, może za bardzo skupiać się na sferze przekonania, że konsekwencje nie istnieją; przykra, samcza przypadłość. Co do walorów — ocenię, kiedy dowiem się, jak smakuje kowboj. (Amerykanie to jedyny naród na świecie, który bez broni w ręku czuje się nago, z kolei z bronią w niej obnaża własną naturę — od wykorzystania strachu jako narzędzia terroru nie ma odwrotu; niestety, jego żniwa zwykle zbierają ofiary, nie siewcy). Dziękuję; czasem wątpię w słuszność wyboru sprzed lat, więc należy cyklicznie mi przypominać. |
16 — III — 1985 Dobrze, że się zgadzamy w tej kwestii — niedobór kofeiny został uzupełniony, zagrożenie minęło. I co, miałbym leczyć ludziom głowy? To jak wziąć patyk i zakręcić nim w rondelku z gównem — u każdego jednakowa sraka traum, zmieniają się tylko imiona. Nie mów o nim nikomu, wybierz miejsce inne niż zwykle i pamiętaj; ryb zwykle nie łowi się wieczorami. Zastanawiam się, kiedy niedawno zmienisz w dawno i nieprawda — pozwalam na to tylko dlatego, że jeden z bliźniaków właśnie próbuje pisać własny list do Ciebie, ale wszystko, co na nim widzę, to poziome kreski i rysunek dupy. Albo to serce? Jeszcze nie podjąłem decyzji. Z tym barghestem przesadziłaś; jeśli jakiś sam Cię znajduje, to albo jest głodny, albo wściekły — czasem dwa w jednym. P.S. Tobie niech zadziała, ale numer do hydraulika. P.S.2 Coś mi tu śmierdzi i nie jest to Twoja rura w łazience; oni będą pakować, ja czekać za kierownicą — odjedziemy z piskiem opon telepiącego się Forda. |
11 marca 1985 Zdajesz sobie sprawę, jak cholernie mściwe potrafią być duchy starych bab? Niechcący podpieprzysz ulubiony fotel. czy inny bajerancki stolik do kawy, a następny tydzień spędzisz zrywając się co noc w akompaniamencie samoistnie odpalanego Żaru Młodości na telewizorze... Ach, a moje muskuły mają się dobrze—pozdrawiają i przesyłają całusy, dzięki że pytasz. Dwunastego odsypiają nockę, dlatego wpadnę najwcześniej popołudniu. Kto wie, może właśnie szykuję grób kobiecie, której kradniemy jutro meble? Oby nie zepsuło mi to cmentarnej renomy... |
