First topic message reminder :

The member 'Thea Sheng' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 48

Mglisty obłok powstały z rzuconego zaklęcia był stanowczo zbyt nikły, by odeprzeć impet bezwzględnie napierającego w jej stronę ataku. Być może zareagowała o sekundę za późno, być może faktycznie rozproszył ją buchający włoskim spojrzeniem żar, gdyż zaklęcie przedarło się przez cienko uwitą barierę bez trudu, docierając i zadając Thei bolesną ranę. Zgiąwszy się w pół z bolesnym sykiem przedzierającym się przez zaciśnięte zęby, dłoń intuicyjnie powędrowała w miejsce, z którego zaklęcie zdzierało skórny płat.
— Cào nǐ zǔzōng shíbā dài — gdyby siła słów równała się lub przewyższała moc magii, bluźnierstwa objęły i naparłyby nie tylko na samego Clyde'a, ale również całą linię jego przodków sięgających osiemnaście pokoleń wstecz. — Jebany chuju!
Popisowo rzucone zaklęcia Valerio musiały poczekać, gdyż cała uwaga Thei była skoncentrowana na triumfującym Clydzie.
— Membrana!
Jeżeli to złość nadawała magii siłę, efekt rzuconego zaklęcia powinien przeżreć mężczyźnie skórę aż do samych kości.

Punkty Życia: 171 - 15 = 156
rzut#2: Membrana | próg 65 | 10 + k100

The member 'Thea Sheng' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 52

Każdy z obecnych miał swoje teorie — jedni działali odwrotnie proporcjonalnie do skuteczności partnera, drudzy zaczynali przypuszczać, że gdyby chińsko—włoski duet bardziej skupiał się na zaklęciach niż mieszance języków, może magia byłaby bardziej posłuszna.
Fakt pozostawał niezmienny i miał liczbę pojedynczą — Bonnie i Clyde zorganizowali Paganinim kuchenną rewolucję.
Obsypujący się z sufitu tynk to jedno, garnki zamieniane w szerszenie to drugie, przekleństwa to nieodłączny element; brakowało tylko, żeby Bonnie zrobiła sobie blond trwałą — a biorąc pod uwagę skuteczność ataków na nią, miała na to czas.
— Tela — rzucanie tarczami od niechcenia nigdy nie kończyło się dobrze; szybkie przechodzenie po nich do ataku — tym bardziej. Pytanie tylko: dla kogo? — Aliquo!
Skierowany na Theę atak mógł skutecznie odciągnąć uwagę od tego, co działo się kawałek dalej; Clyde, nienękany żadnym zaklęciem w jego kierunku, przesunął się kilka kroków w lewo i niewiele brakowało, a zniknąłby Valerio z oczu.
— Magipugnus! — pierwszy, zbyt dobrze znany Paganiniemu atak przeznaczony był dla niego; drugi Clyde zachował dla Thei. — Diruo!
Przedstawicielka mniejszości magicznie niedomagającej znalazła się pod ostrzałem dwóch inkantacji, które nadlatywały z różnych kierunków; to w wykonaniu Bonnie z prawej strony, z kolei to rzucone przez Clyde'a — nieco z lewej. Jeśli oba czary się udadzą, będzie musiała wybrać, przed którym się obronić; tarcza pomoże tylko na jedno.

Punkty Życia:
Bonnie: 120/120
Clyde: 84/120

Bonnie:
rzut #1: Tela przeciwko zaklęciu Valerio | próg 65 | k100 + 25
rzut #2: Aliquo na Theę | próg 40 | k100 + 20

Clyde:
rzut #3: Magipugnus na Valerio | próg 40 | k100 + 25
rzut #4: Diruo na Theę | próg 50 | k100 + 25

The member 'Zjawa' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 60

--------------------------------

#2 'k100' : 32

--------------------------------

#3 'k100' : 21

--------------------------------

#4 'k100' : 93

To noc pełna faktów.
Pierwszy — blondyny, w przeciwieństwie do swojej godności, są niezniszczalne.
Drugi — Jessica i jej zaklęcia okazują się dokładnie takie, jak Valerio się spodziewał; czarujące, kiedy akurat im pasuje.
Trzeci — jeśli przeżyje, zapierdoli Giuseppe nożem do krojenia pizzy.
Magia i słowa odbijają się od zimnego wnętrza kuchni; od sterylności do sterylizacji bliska droga i nic dziwnego — Paganini czuje się, jakby ktoś wyciął mu jaja. Blondyna pozostaje niedraśnięta, jej serdeczny kolega trzyma się tylko trochę gorzej, a cierpliwość jest jak francuskie wino; nadaje się do przetykania odpływów.
— Ja cię rozrucham, Jessica.
Rozruszanie, rozruchanie, kto by zwracał uwagę; to są emocje, Valerio jest trochę wkurwiony — na każde celne zaklęcie przypada skuteczna tarcza i, prawdę mówiąc, ma tego po dziurę w dupie.
— Vaffanculo — coś znów leci w jego kierunku; słabe jak smarknięcie i znajome, więc obrona opuszcza usta zanim zrobi to namysł. — Ordinatio.
W myśl zasady, że nie ma czasu do stracenia, po tarczy nadchodzi atak; Valerio wykorzystuje te kilka sekund na przysunięcie się do blatu, gdzie zamykający zmianę kucharz zadbał o czystość i ładną kolekcję noży.
Kątem oka uchwytuje ten największy — zaraz po niego sięgnie, ale najpierw—
— Lamentabilis.
Z gorącymi, włoskimi baci baci dla blondynki.

Punkty Życia: 155
rzut #1: Ordinatio | próg 60 | k100 + 5
rzut #2: Lamentabilis na Bonnie | próg 80 | k100 + 20
k6 na ochroniarza, usłysz śpiew swego ludu: Giuseppe, pizza italiana

The member 'Valerio Paganini' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 87

--------------------------------

#2 'k100' : 100

--------------------------------

#3 'k6' : 2

Mówią, że czasami wystarczy spojrzeć w lustro i powiedzieć jestem zwycięzcą.

Valerio, mogłeś faktycznie zobaczyć fragment swojej twarzy, która odbijała się w ostrzu leżącego na blacie noża. Nie myślałeś jednak o zwycięstwie; twoje myśli zajęte były afirmacją zupełnie innego rodzaju. Ktokolwiek — oprócz ciebie — ją właśnie usłyszał, był nią ewidentnie zachwycony. Magia nie była dzisiaj waszą dobrą koleżanką, aczkolwiek—

Na moment stała się twoim pieskiem.

Już wypowiadając zaklęcie, czułeś jego siłę. Łaskotało cię na języku, a potem niebieskie iskry ułożyły się w coś, na kształt noża i pomknęły ku Twojej przeciwniczki, tak szybko i precyzyjnie, że nawet nie miała czasu, by pomyśleć o obronie. Magia, zazwyczaj pełniąca rolę jedynie iluzji, tym razem widoczna była dla każdego czarownika tutaj. Krótka, czarna rączka noża wystawała z piersi kobiety, a jej koszulka barwiła się czerwoną mazią.

Ten efekt nie powinien być ci obcym — każdy, kto praktykował magię iluzji, doskonale wiedział, że potężnie rzucony z tej dziedziny czar jest w stanie przejść do świata rzeczywistego, jednak—

To, co się stało później, widziałeś po raz pierwszy. Nóż przekręcił się wokół własnej osi, wciąż pozostając w ciele kobiety. Tym razem ostrze nie było już tak łaskawe i z pewnością nie ominęło jakiegoś organu wewnętrznego. Czy na pewno wszystkie były jej potrzebne?

Notka od MG:

Jest to (póki co) jednorazowa ingerencja Mistrza Gry z racji wyrzuconego przez Valerio krytycznego sukcesu na dziurawienie NPC czar lamentabilis.

Valerio, czar nie tylko przeszedł do rzeczywistości i tym samym zmaterializował nóż w klatce piersiowej kobiety, ale nóż zyskał również dodatkowe właściwości. Od teraz za każdym razem, gdy w okolicy padnie zaklęcie o mocy ponad 100 (nieważne przez kogo rzucone), nóż będzie obracał się wokół własnej osi, zabierając kobiecie —5 W.

Nóż można wyciągnąć, przerzucając łączny próg na sprawność z modyfikatorem szybkości o wysokości 120 łącznie. Każdorazowa próba będzie akcją.

Statystyki sprawności NPC:

PŻ Bonnie: 65 (30 M, 20 P, 5 W)

Gdyby miała wyciągnąć z tej nocy jakiś morał, byłaby to między innymi potrzeba bezwarunkowego wożenia w aucie ładowarki do akumulatora, jak i przezornego unikania kuchni włoskiej. Nocą w Palazzo unosił się nie tylko zapach rozgotowanego makaronu, środków do czyszczenia i seksizmu, ale i nuta bezwzględności pędząca w jej stronę magiczną strugą.
Oczy wraz z obroną intuicyjnie powędrowały w kontrze do pierwszego zaklęcia padającego pod jej adresem. — Ordinatio!
W ten sposób, czar wypowiedziany przez Clyde'a powtórnie zranił jej ciało, odrywając za sobą kolejny płat skóry. Idący za tym ból był jednak rzeczą podrzędną w obliczu następujących wydarzeń—Valerio, podobnie jak zakrzywiana przez niego rzeczywistość, nie znał granic w potrzebie skupiania na sobie uwagi. Z dłonią przyciśniętą do zadanej przez Clyde'a rany, Thea obserwowała jak materializujący się z niczego nóż zatopił się w piersi nienaruszonej dotychczas Bonnie.
— Cholera jasna — celebracja zranienia kobiety nie trwała dłużej niż sekundę, ulatniając się wraz z nabierającą realnych kształtów wizją opuszczenia Palazzo w policyjnym radiowozie. — Nie zabij jej!
Licząc na kontynuację dobrej passy zainicjowanej przez Włocha, Thea niezwłocznie przystąpiła do ataku. Jej uwaga ponownie skupiła się na partnerze nowopowstałego stojaka na noże.
— Celer.

Punkty Życia: 156 - 15 = 141 (-10 = 131 w przypadku nieudanej obrony)
rzut#1: Ordinatio na Aliquo | próg 60 | 10 + k100
rzut#2: Celer na Clyde'a | próg 50 | 10 + k100

The member 'Thea Sheng' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 47

--------------------------------

#2 'k100' : 42

Gdyby Bonnie miała cokolwiek wyciągnąć z tej nocy, byłby to—
Cóż, nóż z brzucha.
Los z rabusiami zagrał w pokera — najpierw im dał, teraz zabiera. Skuteczne ataki na Theę były krótką dawką satysfakcji przed tym, co dopiero miało nadejść; chwilę później Valerio zablokował lecący w jego kierunku czar, a później pokazał każdemu z obecnych, że siła magii iluzji tkwi dokładnie w tym.
Wystarczy, żeby udało się raz, ale dobrze.
Ktoś mógłby uznać, że w przypadku Paganiniego — aż za dobrze.
Wrzask Bonnie to tak naprawdę jedyny dźwięk, który przez zatrważająco długie sekundy wypełniał powietrze; zagłuszyła celną inkantację Thei i tylko błysk pędzącego w jego kierunku zaklęcia ostrzegał, że zbliża się zagrożenie. Zagłuszyła też samą siebie — pierwszym i jedynym dźwiękiem, który wydała z siebie po krzyku przerażenia, było:
— Clyde... Clyde!
ClydeClydeClyde to mantra powtarzana, kiedy jej dłonie zaciskały się na sterczącym z brzucha ostrzu; rączka noża ślizgała się między palcami, a Bonnie nie miała dość odwagi, żeby za nią pociągnąć. Krew w ciele zapłonęła, a strach przysłonił rozsądek — zostawić? Wyciągać?
Krzyczeć dalej, aż ochroniarz usłyszy i może pomoże; ale jej, nie im?
— Bonnie! — głos Clyde'a był dokładnie tym, czego potrzebowała kobieta; poderwała wzrok znad iluzorycznego noża — który, tkwiąc w jej brzuchu, iluzoryczny wcale nie był — i zdobyła się na tchnienie ataku.
Musieli się stąd wydostać.
— Pictoratus — zadziałało wcześniej, może zadziała teraz; Bonnie próbowała wykrzesać z siebie dość energii, żeby mimo bólu jeden z czarów dotarł do Valerio. — Aliquo!
Clyde w tym czasie próbował do niej dotrzeć; nie pomagał fakt, że musiał bronić się przed udanym zaklęciem Thei oraz niepewność, czy w ogóle zdąży.
— Ordinatio! — tarcza miała ochronić go przed dawką bólu; kolejne zaklęcie zamierzało powstrzymać pannę Sheng przed rzuceniem następnego czaru. — Exigo!
Dopiero wtedy, jakby porażony słowami, które domniemana Jessica skierowała do Włocha, spojrzał prosto na Theę; stracił na to bezcenną sekundę, ale — może było warto?
— On ją zarżnie, durna babo! W niego celuj!
Najwyraźniej wystarczy pięć minut w towarzystwie, żeby poznać kogoś na wylot.

Punkty Życia:
Bonnie: 65/120 (—15 do kości)
Clyde: 84/120

Bonnie:
rzut #1: Pictoratus na Valerio | próg 50 | k100 + 25 — 15
rzut #2: Aliquo na Valerio | próg 40 | k100 + 25 — 15

Clyde:
rzut #3: Ordinatio | próg 60 | k100 + 25
rzut #4: Exigo na Theę | próg 50 | k100 + 25 [ukryjedycje]

Ostatnio zmieniony przez Zjawa dnia Nie Lut 18, 2024 7:42 pm, w całości zmieniany 1 raz

The member 'Zjawa' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 2

--------------------------------

#2 'k100' : 27

--------------------------------

#3 'k100' : 27

--------------------------------

#4 'k100' : 86

Co za głupia stronzata.
Magia i krzyk wibrują w powietrzu, i trudno zdecydować, co brzmi ładniej; ból, iluzja, ból wywołany iluzją, iluzja napędzana bólem?
Nóż nadal leży na blacie, ale to, co wystaje z brzucha blondynki, ma rączkę, ostrze i talent do materializowania się w idealnych momentach; Valerio afirmujący, Valerio marzyciel, Valerio, dzięki któremu słowo ciałem się stało i w ciele zamieszkało.
Między Aradią a prawdą, to jedno z ładniejszych zaklęć, które rzucił w życiu; jak tam, Jessica, podoba się?
Chyba podoba — wszyscy krzyczą w euforii i Paganini podziela ich entuzjazm; dłoń bezwiednie zaciska się na nożu, który wypatrzył wcześniej, jego iluzoryczną kopię odtwarzając w brzuchu blondyny.
— Clyde, Clyde — ona krzyczy, on powtarza — każdy krok w jej kierunku to ryzyko, że wpadnie prosto na jedno z rzucanych zaklęć, ale magia uleciała z niej przez dziurę w ciele; jedyne, co potrafi, to wrzeszczeć. — Chiudi quella cazzo di bocca.
Trochę z prawej Jessica uprzejmie prosi — bo to była prośba, no? — żeby nie dokańczał tego, co zaczął; gdyby zapytał perché?, nikt nie potrafiłby odpowiedzieć.
Bo to złe?
A włamanie i próba kradzieży są, cazzo, dobre?
— Jessica, znamy się dłużej — teraz krzyczy mężczyzna — Bonnie, Bonnie, ale Bonnie właśnie zaznaje euforii dogłębnej miłości Valerio — więc jeśli ochroniarz niczego nie usłyszy, prawdopodobnie jest głuchy albo martwy. — Ale to on zna mnie lepiej.
On ją zarżnie, oznajmia Clyde, po czym próbuje wysadzić Jessicę w powietrze; co za wspaniała noc!
Co za wspaniała kobieta — Bonnie chyba się cofa, ale Paganini wie, jak podejść do kobiety. Po pierwsze, szybko; po drugie, z uśmiechem na ustach.
Po trzecie—
— Ciao, bella!
Powitanie to podstawa.
Ostrze kuchennego noża wycelowane w brzuch to inwencja własna. W tych ciosach nie ma nic filmowego — to ręka zgięta pod kątem dziewięćdziesięciu stopni i dwa szybkie, następujące po sobie uderzenia; lewą przytrzymuje Bonnie za ramię, a prawą?
Uderza.
Uno, policz ze mną, Bonnie.
Due, do trzech razy sztuka?

Punkty Życia: 155
rzut #1: atak średni w brzuch | próg 55 | k100 + 10 + 20
rzut #2: atak średni w brzuch | próg 55 | k100 + 10 + 30
2x k20 na obrażenia: 10 + k20/2
k6 na ochroniarza, chodź pomaluj mój świat[ukryjedycje]

Ostatnio zmieniony przez Valerio Paganini dnia Nie Lut 18, 2024 7:41 pm, w całości zmieniany 1 raz

The member 'Valerio Paganini' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 63

--------------------------------

#2 'k20' : 3

--------------------------------

#3 'k100' : 8

--------------------------------

#4 'k20' : 13

--------------------------------

#5 'k6' : 6

Do niedawna kciuki miała ciasno zaciśnięte w nadziei, iż śmierć i hałas przerwały swą ślepą pogoń za młodą medium i ugrzęzły w trzydziestej pierwszej kartce marcowego kalendarza. Jednak umarli skowyt nie odstępował jej na krok, swoją obecność oznajmiając głośnym wrzaskiem i imionami skandowanymi w agonii. Śmierć drwiła z zaistniałej sytuacji i ogarniającej ją bezsilności w rytm "Bella ciao".
Exigo przyjmuje na siebie z zaciśniętymi powiekami i głuchym jękiem, gdy plecami uderza o zimną posadzkę kuchni. Ból jawił się jako krótki i mniej intensywny w natarciu na władającą nią panikę.
— Diruo — pada w kierunku Clyde'a, gdy Thea dźwiga się z podłogi, lewą dłoń zaciskając wokół krawędzi najbliższego blatu. Ciężko było jednoznacznie ustalić, czy niestabilny krok był przyczyną obrażeń, czy wizji potencjalnego współuczestnictwa w morderstwie. — Mogę tak cały dzień. — wysapuje, choć nawet jej wytrzymałość miała swoje granice.
Niemniej, były one znacznie bardziej rozmyte niż te nakreślające jej cierpliwość. Ta kończyła się wyjątkowo szybko w momencie, gdy lekceważone były jej polecenia.
— Paganini, kurwa mać, wystarczy!
Trudno było przemówić do czegoś, czego ciężko myślący Włoch wyraźnie nie posiadał, jednak resztki ostałej energii musiała wykorzystać w celu spacyfikowania Clyde'a, nim ciśnie jakąkolwiek magiczną wiązką w nieobliczanego Valerio.
— Genugenuo!

Punkty Życia: 131 - 20 = 111
rzut#1: Diruo na Clyde'a | próg 50 | 10 + k100
rzut#2: Genugenuo na Clyde'a | próg 95 | 10 + k100