First topic message reminder :

Gdyby spojrzenie mogło zabijać, padłby od razu. Perez nie uginał się łatwo, nie cofał nawet o krok, wytrzymując ten ciężar. Cięższe było utrzymanie maski na twarzy, gdy jeszcze raz odniósł klęskę. Upokorzenie to najgorsza karą, jaką do tej pory przyszło mu ponieść. Nie tak to miało wyglądać. Przywołanie cię do porządku miało być czymś prostym, do wykonania od ręki. Potem przyszłaby pora na przeklętego Huxleya, mógłby bez skruchy zatłuc go i przyglądać się jak zdycha.

Gdyby tylko magia zawsze była posłuszna, nie dałby ci chwili wytchnienia.

— Ordinatio! — próbował zdążyć przed uderzeniem magii, domyślając się, że tym razem mogło ci się udać. Nie znał tego czaru i nie wiedział, jakie rezultaty może dać, gdy dotrze do jego ciała, rozejdzie się po kościach i tkankach. Zdążył wywnioskować jedno – po tobie mógł spodziewać się wszystkiego. I to nie była przyjemna myśl.

Ordinatio, próg: 60, +15 do magii odpychania

The member 'Zjawa' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 99

— Esa comadreja, popamiętasz! — warknął jeszcze raz, odsuwając się na dwa kroki. Nie ufał temu, co mógłbyś zrobić. W starciu na rękoczyny mogłeś być bardziej niebezpieczny niż się wydawało. W przeciwieństwie do magii, siła rąk nie zawodziła tak łatwo, a on nie był uzbrojony. Nie wiedział, gdzie jest ten cholerny Kinney. Chociaż kazał mu pilnować dalej wejścia, zaczynał żałować, że ten idiota nie przyszedł tutaj z nim. Nie zamierzał jednak uciekać przed tobą. Równie dobrze mógłby wtedy poddać się i przyznać do porażki.

Zamiast tego zdecydował się na kolejną próbę. Musiało znowu wyjść.

— Exigo!

PŻ: 120
Exigo, próg: 70, +15 do magii odpychania

The member 'Zjawa' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 88

Rozlana na twarzy Pereza pewność siebie stopniowo - sekunda po sekundzie - ulegała innym emocjom, które, jak niechciane promienie słońca o poranku wdzierające się przez okno, niszczyły wizerunek meksykańskiej potęgi, które została ukształtowana ze złudzenia.
Wystarczyło spojrzeć na Huxleya. Bezbronny malarz w rękach bandytów leczył ich kompleksy niższości.
Uśmiech na cecilowych ustach znacznie się pogłębił, gdy zmusił Kiana do - niestety - skutecznej obrony. Płomień gorączki nie rozgrzeje jego ciała. Znowu mu się upiekło.
Cecil nie miał tyle szczęścia. Splot trzewny przyjął na siebie falę uderzeniową magicznej energii. Znowu uderzył o ścianę -- tym razem z większą mocą niż poprzednim razem. Tym razem nie powstrzymał oznak słabości. Tym razem jęk przerodził sie w głuchy, nieartykułowany dźwięk. Bólem pulsowała potylica. Tchu brakowało mu kilka sekund dużej niż poprzednim razem. Serce wybijało mocniejsze akordy w piersi.
- Każdego swojego wielbiciela tak czule witasz? - wydyszane opuściło gardło Fogarty'ego. – Chciałem - przerwa na haust powietrza – nawiązać z tobą współpracę.
"Popamiętasz", które wyrzucił z siebie Perez na jednym wydechu, nagle nabrało mocy.
Cecil próbował grymas bólu przekształcić w uśmiech. Próbował też wstać, ale spięte w napięciu mięsnie utrudniły mu te zadanie.
- Para Bellum - wycedził cicho przez zęby.
Był to moment, kiedy palce na chwile rozstały się z nożem, bo nie mógł go w nich utrzymać.

Punkty Życia: 134
Para Bellum, próg 75,  +8 do magii iluzji

The member 'Cecil Fogarty' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 57

Pusty śmiech wyrwał się z ust Pereza, gdy uderzyłeś plecami o ścianę, a do jego uszu dobiegł twój jęk. Twoja słabość bawiła go szczególnie, młodszy chłopak, a tak niedoświadczony, rzucający się na niego tak jakby sądził, że zdoła wygrać. Czując przepływającą przez jego żyły magię wiedział, że siła czaru była duża. Nie miałeś nawet szansy się obronić, a to sprawiało, że czuł się coraz pewniejszy. Kpiący uśmieszek pogłębił się tylko, kiedy znowu nie poczuł nic. Żadnego bólu, żadnego osłabienia. Zadarł brodę, by spojrzeć na ciebie z góry.

Byłeś dla niego nikim. Żadne zagrożenie.

— Jeszcze raz się ciebie pytam, jak się nazywasz, gamberro? — wyrzucił z siebie wściekły. Dlaczego miałby nawiązać współpracę z kimś, kto kolejny raz nie zdołał go zaatakować? — Nie mam pojęcia, czego tutaj szukasz, ale nie wyjdziesz stąd o własnych siłach.

Naprawdę w to wierzył. Nie brał od uwagi, że zdołasz mu się postawić i to on pozostanie w tym magazynie, a jego pracownicy w pośpiechu będą próbowali ocuć go. Kian Perez nie lubił jednak kończyć sprawy zbyt prędko. Musiał się swoją ofiarą pobawić, z tego był przecież znany.

— Magipugnus!

PŻ: 120
Magipugnus, próg: 55, +15 do magii odpychania

The member 'Zjawa' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 78

Grymas satysfakcji przecinający usta Pereza był trudny do zniesienia. Podobnie, jak jego spojrzenie i górująca nad niemal zwijającym się z bólu Cecilem sylwetka. Po omacku odnalazł nóż. Ponownie zacisnął na nim palce.
Musiał wziąć się w garść - jak najszybciej wstać i, w miarę możliwości, obmyślić plan, dzięki któremu, najlepiej w przeciągu najbliższych dwudziestu minut, wyjdzie stąd żywy, w jednym kawałku.
Opuszczenie terenu wyłączonego z użytku sklepu powinno znajdować się na piedestale jego priorytetów, ale widok triumfującego Kiana drażnił go coraz bardziej. Chciał zmazać mu ten uśmiech z ust.
- Ulrick Hohenzollern - przedstawił się. Złość pobrzmiewająca w słowach Meksykanina była odrobinę pokrzepiająca. Mogła świadczyć o jednym - nacisnął Perezowi boleśnie na odcisk. - I jak to czego szukam? - udał, że niewiedza Kiana wybiła go z pantałyku. – To oczywiste. Możliwości zarobku u boku kogoś, kto umie robić interesy.
Spazmy odezwały się, gdy wstał. Ból próbował przejąć kontrolę nad jego płytkim oddechem, gwałtownymi akordami wybijanymi przez serce i głosem, który ugrzązł w krtani. Nie pozwolił mu na to. Nie teraz. Jeszcze nie teraz.
- Ordinatio – pod naciskiem spróbował jeszcze raz obronny.

Punkty Życia: 134
Ordinatio, próg 60

The member 'Cecil Fogarty' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 70

Perez nie był w swojej wierze osamotniony. Fogarty stopniowo, mając za sobą ciągnące się pasmo porażek, zaczął podzielać ten światopogląd. Jego przyszłość malowała się w monochromatycznych barwach, jednak nie miał najmniejszego zamiaru ugiąć przed nim karku i przyznać się do porażki, której echo odbiło się słowami kolejnego czaru. W końcu w ciemności nie dało się poprawnie odróżnić i nazwać kolorów, a to w jej objęciach Cień przebywał najczęściej.
Mur magicznej energii tym razem uformował się przed Cecilem i uchronił go przed bolesnym ciosem w policzek. Nie skwitował tego sukcesu zarysem uśmiechem. Jeden pierwiosnek wiosny nie czyni. Jedna skuteczna obrona nie zagwarantuje mu zwycięstwa.
Kian nie mógł wygnać z jego ciała życia.
- Febricitantibus.
Spróbował raz jeszcze wywołać pożar gorączki w jego organizmie.
Jak na kogoś, kto bał się ognia, zbyt często z nim igrał.

Punkty Życia: 134
Febricitantibus, próg 50, +15 do magii anatomicznej

The member 'Cecil Fogarty' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 28

Nie podobał mu się fakt, że zdołałeś podnieść się i obronić przed jego czarem. Twoja kolejna porażka w zmaganiach z magią miała mniejsze znaczenie niż jego własny gniew. Nie lubił, gdy jego zabawki nie tańczyły tak, jak im zagrał. W jego głowie pojedynek wyglądał inaczej, głowa odbijały się od ścian magazynu. Dłonie Kiana zadrżały w złości, ale ta wcale nie musiała mu pomóc w skupieniu się na celu.

— Kłamliwa gnida — parsknął. Nie wierzył w ani jedno twoje słowo. Ani w zmyślone personalia, ani w rzekomą chęć współpracy. Ludzie pragnący jego uwagi nie pracowali na nią poprzez atakowanie jego punktów, włamywanie się do nich i buszowanie po jego domenie jak gdyby należała do nich. — Dowiem się, czego tutaj szukasz, idiota. Pan malarz ci nie pomoże.

Huxley z przerażaniem patrzył na wasz pojedynek. Gdyby mógł, pomógłby ci, ale bez pentaklu nie mógł zrobić niczego. Zdany był wyłącznie na twoje powodzenie lub porażkę.

— Puta madre... — przeklął siarczyście Perez. Musiał spróbować jeszcze raz, nie zamierzał odpuszczać nawet na moment. — Magipugnus!

PŻ: 120
Magipugnus, próg: 55, +15 do magii odpychania

The member 'Zjawa' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 29

- Z kłamstwem mi nie do twarzy, monsieur Perez - śmiertelnie poważny ton głos i pojedyncza zmarszczka, która pojawiła się na cecilowym czole, podtrzymywała iluzje kłamstwa gładko przeciskającą się przez wąski tunel jego krtani. – Monsieur le Peintre to artysta. Jakże mógłby prosić go o pomoc? - pytanie zostało przez Ulricka zadane z niegasnącym w głosie echem zdziwienia. – Obraz to jedyne czego można od niego oczekiwać.
Fogarty Hohenzollern nie zwracał na to, co się działo za jego plecami, w tym wypadku na Huxleya. Czuł na swoim karku ciężar jego spojrzenia i z trudem powstrzymał się od zaadresowaniu ku niemu wiązanki przekleństw. Wywiązał się ze swojego zadania? Odnalazł portret Titusa? Czy zamierzał, z pustymi rękami, stać i tylko się przyglądać tej farsie?
Huxley, na Matkę Naszą, zajmij się czymś produktywnym!
Być może złość to jedyne, co motywowało Cecila Ulricka do kontynuowanie tej parodii pojedynku.
Zdławił w przełyku śmiech, gdy tym razem magia zawiodła Pereza i jego wybujałe ego.
- Tobie do twarzy byłoby z czerwienią, bo przemiana przez ciebie prawdziwa pasja...
...rządza mordu.  
- Niezwykle mi to imponuje i nieco zawstydza.
Perez, dlaczego u licha, żaden z twoich psów, dotychczas merdających ogonem na każde twoje zawołanie, nie zameldował się przy twojej nodze?
- Intempestivus - kolejny czar, być może kolejna zmieszana z błotem nadzieja, być może kolejne przekleństwo rzucone w eter przestrzeni umysłu.

Punkty Życia: 134
Intempestivus, próg 55, +8 do magii iluzji