First topic message reminder :

[ukryjedycje]

Ostatnio zmieniony przez Mistrz Gry dnia Czw Lip 20 2023, 21:10, w całości zmieniany 1 raz

To jest, kurwa, skandal.

Żelki z dinozaurami zdają się być bardziej wyginięte, niż one same. Daniel wielokrotnie naszukał się już ich w całym Hellridge, gdy płacząca mu na ramieniu Carol oznajmiała, że nic innego nie zje, dopóki nie dostanie swoich żelków z dinozaurami. Nic dziwnego więc, że Sebastianowi nie udało się to za (chyba) pierwszym razem. Może nie miał po prostu doświadczenia? W sumie nie wiedział, czy mężczyzna sam nie posiada kapryśnych brzdąców.

Wiedział.

Sprawdził go w swoich aktach — potomstwa, byłej małżonki, ani innych takich, nie stwierdzono. Miał jednak dużą rodzinę, więc prawdopodobieństwo obcowania z maluchami, było duże.

Nie o tym jednak.

Kiwnął głową w męskim geście podziękowania, pakując żelki i breloczek do kieszeni kurtki. Prychnął rozbawiony na jego widok, wiedząc od razu, że jej się spodoba.

— Carolina — odpowiedział, podnosząc wzrok na rozmówcę. — Ale mówimy na nią Carol. Carolina to było imię mojej—

Zawahał się na moment, czując, że wchodzi w niebezpiecznie personalne terytorium. Wprawdzie nie spotykali się tu w celach służbowych (stąd też zrezygnował z tytułowania go per sir), ale wciąż nie znali się na tyle, by zaczął o tym opowiadać.

— Dzięki — powiedział, wyciągając z paczki papierosa, ale słowa równie dobrze mogły odnosić się do wielu innych rzeczy.

W końcu Sebastian, na ten moment, najmocniej był zaangażowany w jego okres wdrożeniowy.

Zapalony papieros drapał podniebienie, las spokojnie szumiał w tle, a Daniel zdecydował się przejść do konkretów.

— Więc interesuje cię esencjomagia? — zagaił. — Obstawiam, że magia odpychania jest ci doskonale znana. W przeciwnym razie będziemy marnowali czas.

Verity nie wyglądał na kogoś, kto lubił marnować czas — ani swój, ani cudzy.

Żony? — dopowiada głowa Sebastiana, bo to zawsze pierwsze, co przychodzi na myśl, gdy gwardzista ucina zdanie w jego środku z tą miną, wspominając kogoś. Gwardia szczególnie upodobała sobie wdowców. Niedziwne. W końcu kto normalny zaciąga się do niej, nie zaznawszy wcześniej życia małżeńskiego, nie spełniwszy swojego obowiązku wobec społeczności i własnego szczęścia?
Cóż.
Sebastian pozostawi to bez odpowiedzi.
Zdanie również nie zostaje przez niego sugestywnie dokończone. On nie sprawdził Daniela do tego stopnia — w gruncie rzeczy nie interesowała Sebastiana historia i rodzina kolejnego szeregowego. Nie wie jeszcze, czy Daniel złoży przysięgę, nie wie, czy jest wart uwagi. Nie ma również w nawyku sprawdzać szczegółowo każdego jednego gwardzisty. Wie to, co niezbędne. Wystarczy.
Tajemnicą musi więc pozostać, po kim mała Carol odziedziczyła swoje imię.
Sebastian kiwa krótko głową w odpowiedzi na podziękowanie, w niewerbalnym „nie ma sprawy”. Szczęśliwy dzieciak to wystarczająco, by nie żałował czasu, który stracił, jak kretyn krążąc po sklepach.
Żaden z nich z pewnością nie ma nadmiaru wolnego, ale nie spieszą się szczególnie ze spalaniem fajka — to jeden z tych momentów, w których Sebastian pozwala sobie zwolnić. Jego szansa na uzupełnienie paliwa. Może dlatego pali jak smok — w jakiś sposób pomaga mu to zatrzymać się w chwili, przestać gnać na złamanie karku.
— Mhm — odpowiedź na pytanie Murphy’ego opuszcza gardło Sebastiana wraz z kłębem dymu. Wyglądam ci na kogoś, kto lubi marnować czas? — zapytałby, gdyby… był człowiekiem, który lubi marnować czas na zbędne strzępienie języka na przykład. — To moja główna specjalność. Powiedzmy, że teraz potrzebuję kogoś, kto mi to zaprezentuje. I przełoży z książkowego na realne. — Wiadomo przecież, że teoria nie zawsze idzie w parze z praktyką. Daniel z pewnością miał okazję nieraz korzystać z esencjomagii w stresujących sytuacjach, stosował ją najpewniej z różnymi czarami, a Sebastian nie przepuszcza okazji, aby posłuchać kogoś doświadczonego w swojej dziedzinie, jeśli może na tym skorzystać.
— Kiedy najbardziej się przydaje, a kiedy lepiej jej nie używać, na co trzeba zwrócić uwagę, czy czuć różnicę w zależności od dziedzin magii, o ile trudniej nagiąć magię do swojej woli bez słów — wymienia na przykładach, co ma na myśli i czego szuka u Murphy’ego.

Rzut na konsekwencje po evencie: 4 — nic się nie dzieje (zapomniało mi się wcześniej).