z groty pod konarem

Tarcza wypowiedziana nie zawsze jest tarczą wyczarowaną; Lyra znała to z autopsji.

Mężczyzna — choć próbował — nie obronił się przed atakiem. Williamson — choć próbował — nie trafił w niego zaklęciem. Być może dziś magia była kobietą, bo Lyra—

— Ihor!

Nie powstrzymywała się przed dalszymi atakami. Zrobiła nieznaczny krok do przodu, czując, jak żyły wypełniają się nie tylko magią, ale i czymś jeszcze — złością.

— Co ty zrobiłeś tym ludziom?!

Miała niską tolerancję na trzymanych ludzi w niewoli.

#1 akcja Ihor, st. 55
k100 + 22

The member 'Lyra Vandenberg' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 85

Zaklęcie wypowiedziane nie zawsze jest zaklęciem udanym; Barnaby właśnie przeprowadzał autopsję tego stwierdzenia.
Magia była dziś kobietą albo feministką — statystyka skuteczności po pierwszych dziesięciu sekundach pojedynku (pojedynku czy jednostronnego samosądu?) przemawiała na korzyść Vandenberg, połowicznie popierała Williamsona i wymownie milczała na temat alchemika.
Zaskoczyli go, ale nie na tyle, by nie próbował się bronić — zaskoczyli, bo po nieudanym ordinatio zrozumiał, że na atak za późno.
Bieg wzdłuż rzędu klatek rozmywał rzeczywistość — zaklęcie, które rzuciła Vandenberg, pomknęło przez przestrzeń w akompaniamencie potężnego, niebieskiego blasku; kim jesteś? W syrenim zaułku sięgała po zaklęcia ze średniej półki — to, co właśnie leciało w kierunku alchemika, brzmiało pośrednio w tylko jednym kontekście; pośrednio i kurewsko paskudnie.
Słowa Lyry odbiły się echem od zimnego stropu groty, ale nawet one nie mogły zagłuszyć echa kroków; Williamson robił to, w czym był prawie tak dobry, co magii odpychania — był szybki.
Szybki i cichy, chociaż widoczny — dopóki nie okrąży mężczyzny, ściąganie uwagi zostawił tej, która dziś zamieniła teatralną scenę na grotę.

akcja #1: przemieszczenie tu |  k100 + 20 (szybkość) + 14 (sprawność)

The member 'Barnaby Williamson' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 75

Matka to magia — magia to kobieta.

Williamson zrozumiał krótki plan, który przekazały mu wcześniej palce; albo sam wpadł na to samo, bo kątem oka widziała, jak zaczyna biec (zawsze jesteś taki szybki?) i zajmuje pozycję z drugiej strony alchemika. O ile nie jest znawcą magii wariacyjnej czy odpychania, to ciężko będzie mu obronić się przed atakami z obu stron.

Nawet jeśli łatwo było ignorować mu jej słowa.

— Zostaw go — powiedziała i chociaż jej spojrzenie nie drgnęło z przeciwnika, jasne było, że na myśli miała leżącego na stole mężczyznę. — Impedo!

Karma; niech sam teraz poczuje, jak to jest być skrępowanym.

A Williamson, niech robi to, co umie najlepiej; coś odpychającego.

#2 akcja Impedo, st. 70
k100 + 22 (magia iluzji) + 11 (Adultus 3/4)

The member 'Lyra Vandenberg' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 49

Magia to magia — w tym krótkim odcinku czasu, magia to Lyra.
Utkwiony w alchemiku wzrok nie może dostrzec wyrazu jej twarzy, ale głos zdradza wiele; nienaganna intonacja odbija gniew od ścian groty i wraca zwielokrotnionym echem do człowieka, który nie miał im nic do powiedzenia.
Póki co.
Nieruchome ciało na stole i uwięzieni w klatkach ludzie musieli zaczekać — zagrożenie było na wolności, posługiwało się magią i prawdopodobnie miało pentakl, który—
— Magivinculum!
Williamson wciąż był w ruchu; ostatnia sylaba drugiego zaklęcia Vandenberg (Lyra, zostawisz coś dla innych?) zlała się z czarem, który nadlatywał z przeciwnej strony — jeśli wiązka dosięgnie celu, alchemik znów nie poczaruje.
Idealna okazja na spowiedź.
— Możesz odpowiedzieć teraz albo—
Krótkie, przelotne, pytające; spojrzenie, które zamiast układać się na wzór niemego w porządku? pytało kiedy ćwiczyłaś?
— Przekonać się, co jeszcze potrafi jej magia.
To nie groźba; to tylko ostrzeżenie.

akcja #2: Magivinculum | próg 65 |  k100 + 33 + 1 (kieł)

The member 'Barnaby Williamson' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 98

Szok — był.
Niedowierzanie — trwa.
Rozpacz? Dopiero nadchodzi.
Zaskoczony, wzięty w krzyżowy ogień, oderwany od pracy i tak po prostu, po ludzku — wystraszony. Alchemik, który niespełna pięć minut temu pracował w pocie czoła nad tylko sobie znanymi celami, właśnie stawiał czoła wyzwaniu na wskroś nienaukowemu, ale czy przez to — łatwemu?
Po zaklęciach, które spadły na niego w przeciągu kilkudziesięciu sekund, werdykt wydawał się oczywisty.
— Ja—
Czegokolwiek nie chciał powiedzieć, zamilkło. Cokolwiek nie próbował osiągnąć, zawisło pod wielką niewiadomą. Słowa ugrzęzły mu w gardle, kiedy wzrok napotkał skapujące krwią ściany; gęsta, ciemna ciecz w słabym świetle groty lśniła obrzydliwe i wypełniała przerażeniem umysł, który nadal nie potrafił zrozumieć, co dokładnie się dzieje.
Przeciwników było dwóch; kobieta zaatakowała go magią iluzji i właśnie robiła to znów — mężczyzna w milczeniu i niebezpiecznie prędko przebiegał pod ścianą, dążąc do planu, którego niuanse dla alchemika były spowite w sekrecie i świadomości, że robi się groźnie.
— Nie rozumiecie — zdławiona bólem odpowiedź na pytanie Lyry zabrzmiała niewyraźnie. — Nie zrozumiecie, powinniście się stąd wynieść, zanim—
Ta niewyrazistość zamieniła się w głuche jęknięcie bólu, gdy uwite z iluzji sznury oplotły alchemika wraz z wrażeniem przepalania skóry. Próbował ściągnąć z siebie niewidzialne więzy i tylko dlatego nie zauważył, że w tym samym momencie uderzyła w niego druga wiązka magii — kiedy wyszeptał oleum, wyraźnie celując w kobietę, nie wydarzyło się zupełnie nic.
Pentakl na jego szyi był nieruchomy, ból w nękanym iluzją umyśle realny, za to głos—
— Wynocha!
Głos zaczynał brzmieć wściekle.

W Zjawę wciela się Perseus Zafeiriou, dzień dobry!

Punkty Życia alchemika: 155 — 15 (Ihor) — 25 (Impedo) = 115
Działające czary: (wartości w nawiasach określają czas działania z uwzględnieniem akcji, nie tur)
Ihor na alchemika [2/4]
Magivinculum na alchemika [1/2]
Adultus na Lyrę [3/4]

Nie była pewna, kto był bardziej zaskoczony — Williamson czy ona?

Nie miała czasu, aby zastanowić się, gdzie było źródło; który fragment tamy pękł, sprawiając, że magia wylewała się z niej w każdym słowie. Być może wyszła z tuneli, ale tunele nie wyszły jeszcze z niej.

Barnaby zdawał się pójść z prądem powodzi — Lyra stała się straszakiem, chociaż nie wyciągnęli z mężczyzny nic konkretnego.

Jeszcze.

— Nie rozumiemy czego?

Zrobiła kolejny krok w przód, zmniejszając odległość a zwiększając nacisk. Chłód pierścionków na palcu był wyraźny, ten z akwamarynem nie mógł doczekać się, gdy zadrży delikatnie. Coś w gardle zaczynało się tlić; coś w duszy powoli gnić, gdy—

— Odpowiedz, dlaczego trzymasz tych ludzi w klatkach? — tym razem oprócz ostrości w głosie, słychać było coś jeszcze.

Pytanie z natury podchwytliwe, bo lamentem usiłowała zmusić go, by na nie odpowiedział.

Spojrzeniem usiłowała wyjaśnić Williamsonowi, co próbuje zrobić.

#1 lament, st. 40-59
k100 + 24 (siła woli) + 5 (pierścionek z akwamarynem)

The member 'Lyra Vandenberg' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 25

Pierdolone Cripple Rock.
Idylla domu w cieniu lasu właśnie dorobiła się kilku skaz na planie; na Starym Mieście nie było grot, w których można przeprowadzać na ludziach (magicznych? Niemagicznych? Klatki zostawili zamknięte — w pierwszym przypadku czeka ich czyszczenie pamięci, w drugim niewygodne pytania) eksperymenty. Alchemik z defensywny przeszedł w rolę ofiary; atakowanie go teraz przypominałoby kopanie leżącego menela, więc—
— Chyba nie wyraziliśmy się dość jasno — spętana w pentaklu magia pozbawiła mężczyznę możliwości ataku; zrozumiał to w momencie, w którym zamiast zaklęcia, wybrał wypraszanie. — Trzymasz w klatkach ludzi i—
Skoro lubi takie zabawy, Williamson coś dla niego miał.
— Funemeum — zaklęcie sekundę po słowach Vandenberg, które były wszystkim, tylko nie tym — słodki ulepek sylab nie mógł spiłować ostrych kantów zadanego przez nią pytania. Alchemik nie mógł wiedzieć, co właśnie usłyszał; Barnaby tylko się domyślał — wzrok Lyry dopowiadał to, co podszeptywało doświadczenie.  
— Żaden z nich nie wygląda, jakby był tu z własnej woli.
W tym rzecz; wnętrze groty cuchnęło sprawą dla gwardii, a ta — co za zbieg okoliczności — już tu jest.

akcja #1: Funemeum | próg 80 |  k100 + 33 + 1 (kieł)

The member 'Barnaby Williamson' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 38

Nie bawili się w sąd, bo nie była to zabawa. Ludzkie życia więdły za kratami, a potencjalny odpowiedzialny próbował im wmówić, że nic nie rozumieją. Lyra wiele rzeczy próbowała w swoim życiu zrozumieć; wiedziała, jak ogromna jest pokusa ograniczenia czyjejś wolności do sztywnych ram własnej woli.

To samo uczyniła właśnie jemu, czyż nie?

Czekając na odpowiedź, zdecydowała zapytać o imię również i drugą stronę.

— Jak się czujesz? — zapytała mężczyznę w klatce, który przy wejściu nawiązał z nimi kontakt wzrokowy. — Długo was tu trzyma?

Podeszła blisko kratek, kucając przy ziemi. Głos miała łagodny, oczy zmartwione, a plecy odsłonięte.

#2 wykorzystuję drugą akcję, aby podejść pod klatki