First topic message reminder :

The member 'Ronan Lanthier' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 63

Będzie boleć?
Coś czerwonego, gniewnego i kurewsko celnego leci w jego kierunku, szczerząc się po drodze; oj, będzie boleć.
Utkana z pajęczej sieci tarcza do ostatniego momentu sprawia wrażenie chętnej do współpracy, ale impet ataku robi dokładnie to, co jego twórca z przeciwnikiem; zwala z nóg. Gdyby nie odległość, Ronan miałby delikatny problemik — taki z natury zmiażdżonych żeber i urwanej ręki; zamiast tego czuje tylko uderzenie, które wyrzuca go do tyłu.
I leci.
Leci.
Leci.
Lec—
— Ja—
Leci.
— —pierdolę.
Mówi to czy tylko myśli? Ciężko stwierdzić, kiedy kilka spędzonych w powietrzu jardów zmienia się w uderzenie o ziemię z impetem, który na kilka sekund wypełnia świat czernią. Znika mgła, nie ma świata; są tylko zamknięte kurczowo oczy i wrażenie, że zaraz zrzyga się własnymi żebrami.
Zabolało, chuju.
Dźwignięcie się na nogi to mrzonka; ciało może tylko obrócić się na bok, a wzrok — zamroczony i pełen plamek — podjąć próbę odnalezienia winowajcy. Cień Williamsona porusza się nierówno; chyba dostał mocniej, ale jest uparty i pewnie szykuje coś nowego; Ronan nie zamierza dać mu szans na ponowienie sukcesu.
— Vespattack — każda sylaba ma posmak krwi i z trudem przedziera się przez krtań; chyba ździebko, kurwa, przesadzili.

rzut #1: Vespattack | próg 75 | k100 + 21
PŻ: 147 — 60 = 87[ukryjedycje]

The member 'Ronan Lanthier' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 58

W ustach, w głowie, w żyłach, w słowach — metaliczny posmak krwi zostawiał po sobie rdzawy wykres, po którego szlaku Williamson dociera do wniosku—
— Mało ci, Lanthier?
Słowa nie należały do niego; spod podziurawionych atakiem ubrań wypływało coś lepkiego i nietrudno zgadnąć, że to nie sok malinowy. Dźwignięcie się na równe nogi, postawienie kroku, wypełnienie płuc powietrzem; tracił cenne sekundy — Lanthier w tym czasie zdążył zregenerować się po spontanicznym locie — na próby przekonania samego siebie, że to nie koniec. Mgła wydawała się rzadsza — albo to ich wzrok zaszedł nową warstewką bielma? — i uwypukliła rozłożoną na ziemi sylwetkę; nawet rozłożony na łopatki, Ronan nadal miał w sobie dość werwy, żeby—
— Ordinatio!
Zielony błysk zaklęcia wystarczył; odruch obronny był substytutem odruchu wymiotnego.

Ordinatio | próg 60 | k100 + 33 + 1 (kieł)
PŻ: 104

The member 'Barnaby Williamson' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 16

Lanthierowi mało, ale to Williamson ma dość.
Pierdolona magia natury.
Bzyczenie zaczęło się z daleka; coś, co można było pomylić z natrętną muchą, która próbuje wpełznąć przez dupę, zamieniło się w skumulowany tumult — rój nadlatywał znikąd, więc tak naprawdę nadchodził zewsząd. Na nic magia odpychania, nieudana tarcza, koślawy krok w tył; zmęczenie w mięśniach zamieniło się w coś znacznie gorszego — pierwsze użądlenie przypominało dźgnięcie szpilką.
Drugie było sztyletem.
Po trzecim przestał liczyć.
Rój oblazł go z werwą magicznych skurwysynów matki natury; uniesione do oczu ramię ratowało usta, nos i oczy przed wpełznięciem—
(Przecież znasz to uczucie; pamiętasz, kiedy ojciec użył tego zaklęcia po raz pierwszy? Ile miałeś lat? )
— Dawaj, Ronan — stłumione słowa, żadnego zaklęcia; nie widział przeciwnika, nie mógł skupić magii, coś właśnie próbowało wleźć mu do ryja. — Ostatnia szansa!
Na skończenie tego, co zaczęli; tylko spokojnie, chłopcy.

Vespattack | czas oddziaływania [1/2]
PŻ: 104 — 25 = 79

— Mogę tak całą noc.
Gówno prawda; ledwo stoi na nogach. W morzu niepowodzeń unosi się pławik nadziei — Williamson wygląda równie źle i, słodki triumfie, nie broni zaklęcia. Stado wściekłych owadów blokuje go na kilkanaście sekund; wystarczająco długo, żeby złapać oddech i odkrztusić z płuc coś, co mogłoby być próbą wyzbycia się bólu.
— Będę delikatny — miewał lepsze kłamstwa; moralność i granice zgubili we mgle — zostały tylko zaklęcia i dokładnie to, o czym mówi Williamson.
Ostatnia szansa.
— Fons — po raz pierwszy i—
— Nidumaranea!
Po raz ostatni.

rzut #1: Fons | próg 40 | k100 + 21
rzut #2: Nidumaranea | próg 50 | k100 + 21

PŻ: 87

The member 'Ronan Lanthier' has done the following action : Rzut kością

---

#1 'k100' : 49

--------------------------------

#2 'k100' : 49

Skończ waść, wstydu oszczędź.
Dziura w udzie, druga w ramieniu, trzecia chuj (na szczęście nie) wie gdzie — do tego stado nieżądlących, ale widowiskowo wkurwionych szerszeni, które tańcem godowym wokół głowy Williamsona przypominały mu o dwóch nieśmiertelnych, rzyciowych życiowych mantrach.
Jak ja, kurwa, nienawidzę magii natury przeplatane z—
— Ty chuju.
Przeciwnika należy wyzywać, dopóki wystarcza sił.
Tych będzie coraz mniej — Lanthier miał w sobie na tyle werwy, żeby wykrzesać świeżą dawkę nie jednego, ale dwóch zaklęć; na dźwięk pierwszego Williamson zaciągnął się powietrzem akurat na czas wizyty lodowatego strumienia wody.
Od drugiego chciało mu się rzygać; nie tylko przez robactwo wypełniające gardło.
(Jeśli nie potrafisz odróżnić sztućców, będziesz żarł—)
Coś małego, żywego, znajomego wpełzło w krtań i zapadło się niżej; prosto w pułapkę przełyku. Miał wybór — zawsze go ma — i mógł zwrócić, ale połknął; grzecznie i do ostatniego robala.
Na koniuszku języka wciąż łopotało odnóże, kiedy pierwszymi słowami po trzydziestu sekundach ciszy, były:
— Wystarczy, zanim Jackie nas zabije.
Etyka lekarska nie pozwala, ale paszport żony udzielał dyspensy na każdą zbrodnię w afekcie.

PŻ: 79 — 15 — 15 = 49