First topic message reminder :

The member 'Richard Williamson' has done the following action : Rzut kością

---

'k100' : 40

Ciemność przerażała, ciemność pochłaniała – jak się okazało, również światło, ale ciemność zdawała się nie zrażać Was obu. W jej objęciach dążyliście w jedną stronę – za jedynym źródłem dźwięku, jaki w okolicy się znajdował.

Valerio, Twoje zaklęcie było zdecydowanie udane, ale nie dawało odpowiedzi jednoznacznej. W najbliższej okolicy nie było niczego, co zdawało się czyhać na Wasze zdrowie i życie, a więc w chwili obecnej mogliście poczuć się bezpiecznie. Jednak dziwne uczucie z tyłu głowy kazało Ci się mieć na baczności, bo nie mogłeś się pozbyć wrażenia, że Wasze bezpieczeństwo może się bardzo szybko skończyć.

Richardzie, Twoje próby użycia magii anatomicznej nie spełzły na niczym. Mogłeś poczuć, jak magia wdziera się w Twoje mięśnie i wypełnia je, nieznacznie przyspieszając ruchy ciała, a więc nieznacznie prędzej, tuż przed Valerio, dotarłeś do psa.

Spotkaliście się przy nim oboje, nawet jeśli nadchodziliście z dwóch innych stron. Mogliście widzieć teraz lepiej zarysy swoich sylwetek, ale nade wszystko – pod drzewem widzieliście również siedzącego, skulonego psiaka. Niewiele mogliście wywnioskować na jego temat, poza tym, że był wielkości dobermana, choć zdecydowanie nie był tej rasy. Kundel przed Wami położone miał po sobie uszy i sam Was również zauważył. Wpatrywał się to w jednego, to w drugiego, wyciągając pyszczek, jakby w nadziei, że to Wy pomożecie mu pozbyć się dziwnej samotności. Przestał piszczeć, ale zdecydowanie był zdezorientowany.

Valerio, Richardzie, macie dwie tury na to, aby wejść w ewentualną interakcję z psem bądź zastanowić się, co dalej. Po dwóch turach powinniście zgłosić się po ingerencję Mistrza Gry. Ciemność nie minęła, tak więc w razie chęci poruszania się, obowiązuje Was ta sama mechanika.