First topic message reminder : Skrzynka pocztowaRicharda WilliamsonaPotok słów, kalejdoskop tajemnic składanych na ołtarzu ognia — żaden z listów szeleszczących w tej skrzynce nie ma długiej daty przydatności; chyba, że utrwalone na nim słowa posiadają wartość oszacowaną w walucie tajemnic oraz politycznej przewagi. [ukryjedycje] Ostatnio zmieniony przez Richard Williamson dnia Czw Lip 25 2024, 10:04, w całości zmieniany 2 razy |
maj 12, 1985 proszę mi wybaczyć. Staram się pamiętać nazwiska wszystkich uczniów, ale w moim wieku twarze i imiona po prostu się rozmywają. Miło mi, że mnie Pan zapamiętał. Wolałbym by w dobrym tego słowa znaczeniu. Rozumiem. Z dorosłymi ludźmi pracuje się nieco trudniej, w końcu mają swoje przekonania i nawyki. Jeśli interesuje Pana magia ściśle użytkowa i/lub pojedynkowa, jestem pewien, że wypracujemy bezpieczny, ale intensywny system. Widzę, że Pana kalendarz pęka w szwach, dlatego już od pierwszej lekcji przygotuję program zakładający szybką, chociaż wymagającą naukę. Odsyłam notkę z oznaczonymi przeze mnie datami, w których na pewno znajdę minimum 1,5 godziny dla Pana. Jeśli z jakiegoś powodu terminy będą nieodpowiednie, proszę o wskazanie możliwie wielu dni w możliwie wczesnych godzinach. Zanim zaczniemy, proszę o listowne przesłanie klauzuli, o której mowa w notatce, abym mógł się z nią zapoznać. dodano do koperty |
10 maja, 1985 nie tylko zainteresowań, ale i ekspertyzy. W weekendy uczę dzieci gry aktorskiej, gdyby był Pan zainteresowany również i tym tematem, mamy miejsce w szkółce. Nie ma problemu, aczkolwiek powinnam ostrzec, że magia iluzji jest wyjątkowo trudna już przy podstawach. Wymaga cierpliwości i dużo samozaparcia. Piszę to, aby nie czuł się Pan zniechęcony, jeśli pierwsze próby okażą się nieudane. Im większe z nią obycie, tym jest łatwiej. Zaczęcie od zaklęć będzie z pewnością najbezpieczniejsze — chociaż widzę, po formularzu, że jest Pan świadomy ryzyka, jakie niesie za sobą korzystanie z magii. To dobrze. W takim razie dwadzieścia dolarów brzmi doskonale. Byłabym w stanie spotkać się już 11 maja, o godzinie 12:20. |
30 V 1985 Jestem pewna, że będzie pasować do marynarki. Zapłatę ustalimy przy spotkaniu; zakładam, że u Ciebie. (Paganini) przekazuję aksamitną poszetkę przeszywaną koralową nicią |
10 maja, 1985 ma Pan na myśli ten nowy ośrodek Williamsonów? Nie byłam, ale wydaje się odpowiednim miejscem. Na miejscu powinnam pytać o rezerwację na nazwisko Larry Barry Smith czy Larry Barry Harry Smith? Proszę zaopatrzyć się w notes, wodę i paczkę kwaśnych żelek. |
maj 14, 1985 niech zatem będzie 25 maja, jeśli tak późna godzina nie stanowi przeszkody. Spodziewam się, że pierwsze spotkanie może nam zająć do 1,5 godziny. Proszę się nie martwić, nie mam problemu z dotarciem do Deadberry, a szofer będzie zupełnie zbędny. Jeszcze radzę sobie za kółkiem. Za to nie pogardzę dobrą czarną kawą. Proszę ubrać wygodne buty i nie mieć na sobie magicznych ubrań. Mogą utrudnić nam część praktyczną. Wystarczy pentakl, athame i notatnik. Do zobaczenia, panie Smith. |
14 maja 1985 mój ty kochany, najwspanialszy bracie. Wiesz, że zawsze byłam pod wielkim wrażeniem Twoich umiejętności? Podziwiam Twoje oddanie wobec każdej ze spraw, jakich się podejmujesz. Szalenie cenię sobie Twoją obecność w moim życiu i mam nadzieję, że na zawsze pozostaniemy sobie bliscy. Mierzę się właśnie z pewnym problemem, przy którym Twoja pomoc byłaby nieoceniona. Potrzebuję się z Tobą czym prędzej spotkać, nie zajmę wiele czasu. Mogę odwiedzić Cię w pracy, bądź w domu, gdy już wrócisz. Naturalnie odwdzięczę się! |
10 maja 1985 Istotnie, pamiętam, jest Pan jednym z tych, których, zdaje się, zwykłam unikać – z mniejszymi lub większymi sukcesami. Proszę wybaczyć impertyncję. Nie jest pewna, co każe Panu sądzić, że będę lepszą nauczycielką niż ktokolwiek z, chociażby, kadry wykładowczej Kompletów – chociaż spodziewam się, że za moją kandydaturą przemawia przede wszystkim dostępność. Jestem gotowa jednak poudawać, że to moja błyskotliwość, a nie tylko łatwość w dotarciu do mnie. Proszę nie obiecywać krótkiego spotkania. Jeśli się spotkamy – i jeśli rzeczywiście Kierowca nie będzie potrzebny, przyjadę sama. Pojutrze kończę dyżur o 15tej. Mogę wpaść zaraz po pracy. Kolacji nie odmówię. Francesca |
10 maja, 1985 Wiem, że jesteś zajętym człowiekiem z kalendarzem strzeżonym przez ludzką wersję chowańca, więc nie poczuję się urażony urzędowym tygodniem na odpowiedź — o ile ta będzie pozytywna. Jak pewnie wiesz, Cripple Rock padło ofiarą kolejnych zawirowań; po ostatnim trzęsieniu Rezerwat nadal zmaga się z problemami natury (pod)bramkowej. Pomyślałem, że przyda Ci się trochę świeżego powietrza — praca za biurkiem (na dodatek w Salem, współczucia) musi być nużąca. Co powiesz na wizytę w lesie? Prasa też może się przewietrzyć; my w tym czasie omówimy, na ile wyceniasz pomoc Ratusza we wsparciu Rezerwatu. Ronan |
15 maja 1985 roku Gdyby nie charakter pisma, trudna do zimitowania zgryźliwość i wiedza na temat alkoholowych upodobań, które dzielimy, miałabym wszelkie przesłanki podejrzewać, że ktoś się pod Ciebie podszywa. Analogie sportowe, doprawdy? Co dalej — zaczniesz wspominać czasy studenckich domów i nosić koszulkę z Kappa Gemma Alfa Zen? Ciekawa sprawa z Domaine Armand Rousseau Pere et Fils Chambertin Grand; mam niemal siedemdziesiąt (minus jeden) procent pewności, że taką samą butelkę wręczyłam Ci dwa lata temu na urodziny. Sprytna zagrywka, panie Williamson, touché. Niniejszym zastrzegam wyłączność cytatu o dźwiganiu; pewnego dnia użyję go w zupełnie innym kontekście, niż ten wybrzmiały, i będziemy się śmiać nad kieliszkami z winem (pardon, ja będę — Ty uśmiechniesz się w ten sam sposób, który towarzyszył nam przy każdym środowym quizie wiedzy o ustrojach politycznych starożytnych cywilizacji). Ledwie pomyślałam, że nader niecnie żonglujesz imieniem mojego męża, a chwilę później wykluczyłeś go z planu wspólnego popołudnia — cheri, napij się tego wina i nie czekaj na mnie, ewidentnie potrzebujesz. (Dwudziestego ósmego, zanotowałam. Niech Larry Barry zrobi to samo; chyba wszyscy wolelibyśmy uniknąć telefonu, który mógłby odebrać Elio — nie ręczę za to, co mieliby sobie do powiedzenia). Preferuję, kiedy grasz Satie; pinot noir by się ze mną zgodziło. Po dowolnym Gymnopédie możesz zaprosić mnie do magicznego tańca, ale tylko pod warunkiem, że pochwalisz się, co dokładnie przejawia niebywałość iluzorycznego talentu — nie dziwi mnie, że posiadasz naturalny dryg; magia iluzji pasuje do Ciebie w trudny do określenia sposób (trudny, o ile nie pragnie się obrazić odbiorcy). |
16 maja 1985 roku Dziękuję za tę (jakże pouczającą) przypowieść o warunkach mieszkaniowych na uczelni, którą bluszcz oplótł tak mocno, że przysłania swoim absolwentom okna na prawdziwy świat (to nic osobistego, panie Williamson, czyste spostrzeżenie — wiem, jak je lubisz). Tylko trzydzieści dwie? Cztery lata temu było trzydzieści sześć. Nie przyznałam tego przed sześcioma laty, nie zamierzam teraz; na dodatek zapamiętałam przebieg tamtego wieczoru nieco inaczej i odnoszę drobniutkie, leciutkie, niejasne wrażenie, że to Ty pomyliłeś pojęcia z czasów rewolucji francuskiej i mówię to z pełną odpowiedzialnością oraz dziejowym poparciem rodziny Rousseau. Elio tamtego dnia nie spał; kiedy Ty rozprawiałeś o filozofii Kanta, mio caro — jak na Paganiniego przystało — grał La Campanella. Oboje wiemy, że nie miał skrzypiec; mam mówić dalej? (Larry Barry jutro obudzi się z gorączką — nie łącz tego z rytuałem magii anatomicznej, to pewnie przeziębienie, a ja właśnie odkrywam talent do wróżbiarstwa). |
6 — V — 1985 Smacznego szerzenia propagandy. P.S. Żadnych; mówią tam po francusku, więc powinniśmy wystąpić au naturel. do listu dołączono zwitek z numerem telefonu |
27.05.1985 zgodnie z Pańskim zamówieniem, po godzinie osiemnastej zawita do Pana kurier. Bardzo proszę w tym czasie nie zastawiać podjazdu. Telezakupy Bongo S.A. Maine, US Zgodnie z zapowiedzią, po godzinie 18:00 pod dom Richarda podjechał niewielki samochód dostawczy. Kurier wypakował z niego dziesięć kartonów; w każdym znajdował się ekspres do kawy. Dodatkowo, w ramach prezentu za duże zamówienie, firma Bongo dodała pudełko świeczek pachnących różami, posrebrzany nóż do masła oraz paczka konfetti. |
13 V 1985 r. Zgodnie z obietnicą - podrzucam pracę domową. Mam nadzieję, że się nie rozmyśliłeś - i że o kredkach swoich dzieci wiesz już coś więcej niż tylko, że są kolorowe. Jest tego trochę, ale bez obaw - zerkałam wczoraj na Twoje notatki, jestem pewna, że sobie poradzisz. Poza tym, to tylko podstawy. Trudno zrobi się dopiero później. Wypełnionej pracy oczekuję za tydzień. Wiem, że nie masz czasu, ale sam chciałeś się uczyć - a żadna nauka nie przyniesie efektów, jeśli będziesz rozwlekał ją przez kolejne miesiące. Nie zawiedź mnie. Do listu dołączony był plik starannie spiętych kartek, na każdej - taki czy inny szkic anatomiczny, wspólnie obejmujący podstawy każdego z układów w ludzkim ciele. Puste miejsca przy określonych strukturach wyraźnie wskazywały, że należałoby nadać im nazwy - po angielsku i łacinie, jak informowała krótka, odręczna instrukcja na pierwszej stronie. Dodatkowa notatka informowała, że poza nazwami Frankie oczekuje także skrótowego, acz w miarę szczegółowego opisu funkcji co niektórych narządów. |
