First topic message reminder :

[ukryjedycje]

Ostatnio zmieniony przez Mistrz Gry dnia Czw 20 Lip - 21:10, w całości zmieniany 1 raz

Ulica bez perspektywy na dobry zarobek — o tym myśli, ilekroć wchodzi do tej części Starego Miasta, co robi niezwykle często, ale jednak wciąż się zdarza.
Nic dziwnego — tutaj rzeczy psują się tak samo, jak wszędzie indziej, niejednokrotnie nawet częściej, a tutejsza myśl techniczna, nieskora do wydawania chętnie dolarów na specjalistów, wzywa takowych dopiero, kiedy lodówka zamiast zgodnie z dobrym zwyczajem chłodzić — staje w ogniu.
Porównanie trochę na wyrost, ale swąd dymu ze sprężarki przywodził na myśl stare dobre czasy szkoły średniej, kiedy podobnym aromatem za sprawą nowego pokolenia specjalistów, przesiąkały ściany pracowni.
Tylko że tam dla odmiany płonęły alternatory.
Marvin nie mógł narzekać, wracając do pojazdu — kieszeń cięższa o dodatkowych pięćdziesiąt dolarów to efekt kumulacji zleceń, których zebrało się tutaj aż trzy. Zajęło mu to dokładnie trzy godziny, co sumarycznie daje stawkę godzinową, po którą niektórym nawet niespecjalnie chciałoby się schylać.
Tych Marvin nie nazwałby życiowymi optymistami.
Uprzyjemnić sobie ten dzień mógł już tylko w jeden sposób, to jest opuszczeniem tego miejsca jeszcze zanim rzeczone pięćdziesiąt dolarów z jego kieszeni znajdzie drogę do innej.
Nie tak dawno temu przecież zdarzyło mu się dać jednemu za to w zęby, dlatego nieskory do przemocy Marvin krok miał raczej szybki, przemierzając ulicę.
Nie od razu dotarło więc do niego, że jakaś kobieta czegoś od niego chce.
Co? — Powiedziało spojrzenie, gdy słabo opłacany robotnik obrócił się przez ramię i zlustrował tę scenkę tym razem całkowicie świadomie.
— Ja? Quiz? — Byłby się zaśmiał, ale nagroda przyciągnęła uwagę, a pierwszy rzut oka na przeciwniczkę dawał przynajmniej cień szansy na to, że pojedynek będzie raczej z tych wyrównanych.
— No dobra — zlustrował obie panie spojrzeniem sceptyczno–zaskoczonym, podrzucając ciężką torbę, której pasek niemalże zsunął mu się z ramienia — chwilę mam.
Intelektualny wysiłek w jakimś turnieju nie będzie niczym gorszym od tego, co przeżył, próbując doprowadzić do stanu używalności lodówkę starej Berty.

- Moi mili, drodzy państwo - mówiła kobieta zaczepiając Romolę, ponieważ ta już z daleka wydała jej się odpowiednią osobą. Stare Miasto oferowało wiele rozrywek, a możliwość zostania mistrzem quizów z wiedzy ogólnej była jedną z nich. Maszerujący z pracy Marvin również jej przypasował - a może to te ciemne, bystre spojrzenie, które właśnie jej posłał.
Wyciągnęła z plecionej, kolorowej torebki notes, w którym zapisane miała wszystkie pytania, poprawiła zsuwające się z nosa okulary i zaczęła wyjaśniać im zasady gry.
- ...brak poprawnej odpowiedzi oznacza, że odpowiedzieć na pytanie może druga osoba. Wygrywa ten, kto odpowie poprawnie na więcej pytań. A jest ich pięć!

ZASADY:
aby wylosować pytanie, należy rzucić w kostnicy kością K6; numer kostki odpowiada wylosowanemu pytaniu, na które trzeba odpowiedzieć. Jeśli wypadnie 6, należy uznać, że postać zaczyna czuć związane z grą gorące emocje!
Wygrywa ta postać, która odpowie prawidłowo na większość pytań (na dole podane są odpowiedzi, które sprawdzić można na koniec gry)

1:

2:

3:

4:

5:

odpowiedzi:

Pojawił się chłop niższy od niej, bo warunki nie były naturalne skoro Romola miała na nogach koturny ciężkie, wysokie i zabójcze. Spojrzała więc z góry nieco na swojego przeciwnika, którego babsko z quizem wciągnęła w ich mały krąg. Przystojny, ciemne, kręcone włosy, ciemne oczy, zupełnie jak jej, znaczy się, że prezentował się inteligentnie. Nie będzie to starcie łatwe, Romola miała już tego świadomość, bo czuła podświadomie, że przeciwnik był trudny, skoro potencjalnie na jej poziomie. Posłała mu najpierw śliczny uśmiech niepozbawiony syreniego uroku i przyjrzała mu się, przez chwilę krótką, bo zaraz przeniosła spojrzenie na panią prowadzącą, bo łatwiej było jej patrzeć i słuchać jednocześnie. Pięć pytań? Pestka. Bywała na randkach, na których mniej pytań jej zadawano.
Jak się kończyły to inna sprawa.
W zasadzie to zależy z kim te randki.
Gdyby to był taki Charlie Orlovsky, to by go zapytała czy ma równie hot siostrę.
- No, szybciej, to jakie te pytania? - Zaplotła dłonie na klatce piersiowej wypychając tym samym cycki do przodu, które się cisnęły ledwo co w i tak już głębokim dekolcie.
Dobrze, że było lato, więc ciepło.
W końcu pytanie padło Jak nazywa się ogromny goryl, tytułowy bohater filmów z lat trzydziestych? i Romola uśmiechnęła się, bo - wyjątkowo - jej poziom wiedzy w tym zakresie nie mógł przynieść jej wstydu.
Łatwe.
- King Kong, na pewno. Wiem, bo pracowałam przy parodii tego filmu dla dorosłych King Kong Long Ding Dong... - Z każdym słowem z tytułu jej głos mimo wszystko tracił na pewności kiedy przenosiła spojrzenie z kobiety, na drugiego uczestnika tego quizu, bo może powinna się w język ugryźć. Nawinęła na palec kręcony kosmyk czarnych włosów, żeby gdzieś znaleźć ujście dla swojej energii, może i nie grała tam wbrew temu co mogliby sobie pomyśleć, bo tylko towarzyszyła przyjaciółce na planie, ale dzięki temu po pierwsze zapamiętała film o gorylu, a po drugie przekonała się, że kręcenie filmów dla dorosłych wygląda fajnie tylko to montażu i ten hajs nie był tego warty.

2