Skrzynka pocztowaBenjamin Franklin Lovell

2 czerwca 1985Kochanie,
Twój list był dosyć niespodziewany, nie będę zaprzeczać, zdawało mi się, że już o mnie nie pamiętasz.
Ja o tobie zapomnieć nie mogę.
Jakkolwiek mam ochotę zrobić wszystko, o czym piszesz (a nawet więcej), tak nie mam pewności, czy to dobry czas na spotkanie.
Nie ma mnie w okolicy, nie wiem, czy masz tego świadomość i nie wiem też, kiedy wrócę. Na samą myśl, że znowu się nie zobaczymy boli mnie serce i przysięgam, że było mi łatwiej bez tego listu.
A może o to ci chodziło, wiesz, ile mam cierpliwości, a złość mnie ogarnia, masz więc prawie to, czego chcesz. Przez ten czas prawie mi umknęło, jak łatwo potrafisz mnie doprowadzić do szału, Skarbie.
Może poszukam w tłumie czerni włosów podobnych do twoich, może sprawdzę czy miękkie są tak samo, odpowiednio gęste, żeby w nich dłoń zanurzyć, czy skóra tak samo pachnie jak twoja, a tęczówki zmieniają barwę gdy światło dotrze do nich pod odpowiednim kątem.
dobrze wiesz

4 czerwca 1985Promyczku,
Perfidnie Cię okłamuję i sprawdzam, nikogo innego nie chcę, ani nie szukam. Droczę się z Tobą przez tę rozłąkę, żeby mieć dowód, jak bardzo Ci na mnie zależy.
Poza tym, nie wiem zresztą, czy ktokolwiek mógłby się z Tobą równać.
Jak Twój dzień?
W takich momentach jak ten najbardziej mi brakuje Ciebie, nocami szczególnie, bo duszę się z tęsknoty za Twoim dotykiem i głosem, czasem kojącym, czasem rozpalającym mnie do białości, nie ważne co mówisz, możesz nawet opowiadać o pracy, albo napisać mi o niej chociaż, wyobrażę sobie Ciebie. Mam Twój obraz w głowie bardzo żywy, trochę mi to przeszkadza w codziennym funkcjonowaniu.
Schlebiasz mi i podpuszczasz mnie, więc zrobię wszystko, co mogę, żeby wrócić na jesień. Przywiozę Ci coś. Coś dobrego. Rozbiorę Cię i nakarmię.

czekaj

6 czerwca 1985Skarbie,
Niezależnie od tego, ile czasu upłynie, zawsze będziesz w moim sercu, nie martw się więc o to, że zapomnę o Tobie do jesieni. Zresztą czas minie tak szybko, aż mnie to przeraża, bo nie wiem, czy zdołam poradzić sobie ze wszystkim tym, co mi w głowie ciąży, ale będzie mi lżej, dopóki będziesz pisać do mnie, nie masz pojęcia jak ogromne znaczenie ma Twoja obecność w moim życiu.
Może dlatego boję się, jak szybko minie lato, bez Ciebie czas płynie inaczej.
Ja też pamiętam bardzo dobrze nasze ostatnie spotkanie i żałuję, że żadne z nas nie miało wtedy świadomości jak będzie wyglądać przyszłość. Może pewne sprawy potoczyłyby się inaczej, ale nie chcę Cię tym zadręczać, masz już wystarczająco dużo na głowie, Kochanie.
Tęsknię i myślę o Tobie, mam nadzieję na tyle intensywnie, żeby Ci się przyśnić. A jeśli mi się uda, opowiedz mi o tym.

8 czerwca 1985Pierniczku,
Tak trudno zauważyć, gdzie kończy się życie, a zaczyna sen, bo marzyć to znaczy wierzyć w to, co się wydarzy.
Kochanie, moment w którym Ty patrzysz w oczy mi, w moim sercu tkwi nieprzerwany rytm. I nawet nie wiesz jak niewygodnie śpi się ze złamanym sercem. Będę na Ciebie czekać choćby do końca życia, przytul mnie mocno i nie odchodź, w życiu bowiem, istnieją rzeczy o które warto walczyć do samego końca.
Każdy kolejny dzień jest nowy i niezastąpiony, a ja nie wiem ile jeszcze bez Ciebie tych dni zniosę, Skarbie.
Co dzień spotykam ludzi, których nie lubię, w miejscach, których nie znoszę. Mówię im rzeczy, których nie myślę, udając człowieka, którym nie jestem, bo tylko przy Tobie mogę być w pełni sobą.
Przykro mi, że nie mogę być teraz przy Tobie, ale czasami to los podejmuje złe decyzje za nas samych.
Jedna chwila czasami uczy nas więcej, niż całe życie, a ja nigdy nie zapomnę chwili, w której nasze spojrzenia skrzyżowały się po raz pierwszy.

Caluje