Skrzynka pocztowaKayla RossiWszystkie listy nadane do Kayli trafiają do domowej skrzynki Państwa Newbert. Choć Kayla ma swobodny dostęp do skrzynki, listy zastaje czasem otwarte lub ze śladami paluchów — prawdopodobnie przyszywanego rodzeństwa. Większość korespondencji trzyma w skromnym pudełku pod łóżkiem.
Ostatnio zmieniony przez Kayla Rossi dnia Sro Lip 31, 2024 10:50 pm, w całości zmieniany 2 razy |
Gdy Kayla, dnia 30 kwietnia, wróciła z badań, na swojej poduszce została origami złożone w kształt łabędzia, a gdy je rozłożyła, jej oczom ukazała się krótka wiadomość o treści: Nie zgnijesz w szpitalnym łóżku, nie na mojej zmianie. Zbieraj się, widzimy się za półgodziny na dole. Chcę zobaczyć odbicie księżyca w tafli jeziora, a ty? |
16 — V — 1985 Zgłoszenie zaakceptowane — do zobaczenia dwudziestego siódmego maja o godzinie 17:00. Każda minuta spóźnienia oznacza dodatkową rundę rozgrzewki, radziłbym więc nastawić zegarek. Kurs potrwa dwie godziny, na miejscu przewidziano poczęstunek i podstawową opiekę medyczną — w trakcie zajęć kursanci zostaną podzieleni na pary, w trosce o bezpieczeństwo będziecie poproszeni o odłożenie pentakli na bok. P.S. Zanotowałem wzmiankę o urazie, zadbam o panny komfort. |
5 VI 1985 Przepraszam! Obiecałam Ci tyle różnych rzeczy, a wyszło jak zwykle. Musisz mi uwierzyć, że to nie specjalnie. Ja chyba nie potrafię na dłuższą metę być dorosła. Nie rozumiem, jak ludzie potrafią godzić tyle obowiązków i mieć jeszcze czas na życie. Ja nie mam. Nie całkiem. Albo to tylko wymówki. Tak czy inaczej – przepraszam! Pomyślałam, że mogłybyśmy w końcu wybrać się do tego kina samochodowego. Jeszcze nie w tym tygodniu (miałam mały wypadek, moi właśni koledzy z karetki mnie oskubią jeśli zacznę przedwcześnie szlajać się na mieście, zamiast odpoczywać w łóżku), ale niedługo! Może za tydzień? Nie wiem wprawdzie, co grają, ale na pewno będzie coś fajnego. Powiedz lepiej, jak się czujesz, kochanie. Mam nadzieję, że wielki świat Cię nie pożarł. Jak Twoi nowi opiekunowie? Pamiętaj, że wystarczy słowo, a wjadę i– no, załatwię sprawę. Podrzucam coś dobrego na osłodę! Wprawdzie nie piekłam go sama, ale wciąż jest doskonałe, słodziutkie i sprawia, że... Chyba po prostu wszystko jest lepsze. Tak jakby. Tak działało na mnie. Twoja marnotrawna przyjaciółka, Do listu dołączona była 1 porcja placka z puszystą gruszką (03/06-06/06). |
7 VI 1985 Nawet tak nie mów – już teraz rozważałam nasłanie na nich któregoś z moich kolegów (albo mojego brata, jeszcze nie zdecydowałam, kto byłby bardziej przekonujący). Teraz jestem już absolutnie pewna, że jeśli kiedykolwiek nie dostanę od Ciebie odpowiedzi – interwencja będzie absolutnie konieczna. Co za okropni ludzie! Tak czy inaczej, następnym razem – niewiele jest ważnych spraw, które rzeczywiście byłyby ważniejsze od moich bliskich. A Ty jesteś mi bliska, promyczku. Nigdy nie wstrzymuj się z listem tylko dlatego, że mogę nie mieć czasu! Ten wypadek – Kochanie – spokojnie! Ja – cóż – chyba nie jestem aż tak bystra, jak lubię twierdzić, że jestem. Oczywiście, że samochód był głupim pomysłem. Motor też. To absolutnie zrozumiałe, a ja nie mam po prostu za grosz wyobraźni. Kino możemy zrobić w takim razie u mnie w domu – po wycieczce! Piknik brzmi świetnie. Masz jakieś swoje ulubione miejsce? Ja zwykle jeździłam do Cripple Rock, ale teraz to chyba nie byłby najlepszy pomysł. Poza tym jestem pewna, że nawet w samym Saint Fall możemy znaleźć jakiś miły kąt. Może któryś z parków? |
