Skrzynka pocztowaHiram Laffite

13 maja 1985Hiramie,
Po zapoznaniu się z treścią twojego listu, uderzyła mnie na wstępie twoja zardzewiała kultura osobista. Jako wychowanka Kręgu chyba stać cię na coś więcej, zwłaszcza, że znamy się tak długo, że zwracanie się do mnie po nazwisku nawet na papierze, wypada dość karykaturalnie.
Naprawdę schlebia mi twoje zainteresowanie i baczna obserwacja mojej gry, ale ktoś kto tak kiepsko wyucza forehenda swoją młodocianą kopię, sprawia, że powątpiewam w twój obiektywizm. Możemy spotkać się na korcie i przekonamy się, co z tej twojej dawnej sprawności zostało.
Evan

21.05.1985Hiramie,
ostatnio mam więcej wolnego czasu, więc nie odmówię. Do zobaczenia.
Venoir

14 maja 1985Wujku Hiramie,
Zwolniło mi się pewne popołudnie, więc koniecznie musisz mi je zająć. Innymi słowy truposz, wcale nie okazał się aż tak nieżywy jak podejrzewano i przedwcześnie stwierdzono zgon przez słabo wyczuwalny puls. Trochę nieoczekiwany obrót spraw, ale jak to się mówi: co się odwlecze, to nie uciecze.
Nevell

PS Czy Gwen będzie wtedy w domu, abym po wszystkim mógł zabrać ją do lokalu ze słodyczami?

14 maja 1985Wujku Hiramie
Dla mnie zawsze znajdziesz czas, przestańmy się listownie droczyć — proponuję 18 maja.
Nie do końca rozumiem drugie dno (to nie tak, że nie chcę go widzieć), choć podejrzewam, że to przez to, że dyplomacja nie jest moją domeną. Wydaje mi się za wystarczające to, że uczęszczam na tę uczelnię, dbam o podtrzymanie swojego stypendium i nie chcę spędzać tam większej ilości czasu. W skali istotności wygrywa zatem dorabianie w zakładzie pogrzebowym Bloodworthów lub granie na skrzypcach na pogrzebach. Odnoszę wrażenie, że zaopiekowanie się uniwersytetem lepiej sprawdzi się w twoich rękach, drogi wuju.
Nevell

6 — VI — 85Hiram

Kilka pomyłek z przeszłości nie jest w stanie przekreślić tego, że Apollonie faktycznie ma nienaganny gust i przez wzgląd na nią nie udam, że Twój list wpadł między ulotki nowo otwartego chińczyka, a montaż rolet w promocyjnej cenie. Te dwa projekty będą potrzebowały kilku niewielkich modyfikacji, jeśli mam się pod nimi podpisać — myślę, że zajmą mi około tygodnia. Jeżeli wycena nie przekracza Twoich możliwości, prześlij mi upatrzone kamienie, sprawdzę ile jest w nich potencjału.

Philip Duer

7 czerwca 1985Panie Motylu,
Nie uwzględniłam motyla, bo choć jego delikatność zawsze mnie fascynowała, wydaje mi się, że to raczej on powinien kojarzyć się z Panem. Zastanawiam się, czy w tak lekki, niemal frywolny sposób powinnam go tutaj wpleść, czy byłoby to właściwe...

Przypuszczam, że woli Pan, abym zapisała Pana na późniejszy termin, jeśli chodzi o seans, albo po prostu trzymała to w pamięci, wiedząc, że kiedyś się Pan do mnie zwróci. Co do mojej artystycznej natury... Cóż, wszystko zależy od tego, jak bardzo jest Pan gotów, by zanurzyć się w mój świat. Czy jest Pan gotów go odkryć? Czy nie przestraszy Pana to, co znajdzie? Czyżby Pan chciał coś zamówić, czy jednak woli Pan rozgościć się w mojej domowej galerii?
Lilia

9 czerwca 1985Panie Motylu,
Jeśli przypuszcza Pan, że przyczyną jego odejścia była tęsknota, zastanawiam się, czy teraz to uczucie przeniosło się na Pana? Może rzeczywiście warto dodać motyw motyla do kolejnego ogłoszenia, kiedy postanowię je odświeżyć – jednak nie mogę tego w tej chwili obiecać. Z drugiej strony, mogłabym spróbować stworzyć dla Pana coś bardziej osobistego – wzór z motylem i lilią, skoro ten pomysł tak bardzo Panu się spodobał. Przyznam, że sama zaczynam czuć, że ten motyw rośnie również we mnie.

Mam jednak nadzieję, że nasze zapoznanie nie pozostanie jednostronne. Oczywiście, jeśli nadal woli Pan pozostać za tajemniczą zasłoną Pana Motyla, rozumiem to, choć postać ta pozostaje jedynie figurą. Czas pokaże, co poza przenikliwym spojrzeniem i towarzystwem ma Pan do zaoferowania. Co do zaplanowanego spotkania – data jest idealna, więc załączam adres, aby nie musiał Pan błądzić. Skoro wiem już, gdzie Pan mieszka, wydaje się sprawiedliwe, by odwzajemnić się tym samym.
Lilia

2 VI 1985Hiramie

Jak widzę, złe wieści niosą się szybko, a dobre jeszcze szybciej. Nie muszę chyba mówić, do jakiego rodzaju zaliczam tę konkretną. Gwoli ścisłości — konsekwentnie i zgodnie z wolą Sądu Kościelnego, od dnia trzydziestego maja zamierzam wypierać się faktu, że byłam kiedykolwiek zamężna. Coś mi mówi, że nie będziesz miał najmniejszego problemu z akceptacją takiej wizji świata.

Dziękuję za upominek, będę go kosztować, jakby to była moja pierwsza butelka w życiu. Poniekąd można tak uznać, bo gromadząc dowody opierałam niemal cały swój byt na Médoc Cru Bourgeois — gorzkim, jak moje życie! Domownicy odetchnęli z ulgą, kiedy wreszcie wyznaczono datę rozprawy, a ja przypomniałam sobie o istnieniu innych smaków.

Nie wątpię, że wkrótce spotkam się z całą gamą reakcji na swój powrót do nazwiska i mało którą będzie można nazwać „oficjalną” — dlatego ja „oficjalnie” dziękuję za słowa wsparcia i dokument cenniejszy, niż złoto. Przekaż pozdrowienia Apollonie i nie zapomnij przy tym dodać od siebie, że w kwestii szampana na pewno ma całkowitą rację.

Annika van der Decken