W głąb lasu wije się ścieżka gęsto wyłożona drewnianymi belkami. Ich ciemnobrązowy kolor kontrastuje z odcieniem zieleni mchu pokrywającego otaczający teren. Ścieżka, choć prostolinijna, ukazuje naturalny porządek lasu. Słońce, przeganiające cienie między drzewami, rzuca plamy światła na powierzchnię drewna, tworząc grę świateł i cieni. Krok po kroku drewniane belki składają się w harmonijną opowieść lasu, zachęcając do kontemplacyjnego spaceru w otoczeniu spokoju i dzikiej przyrody.

Obowiązkowy rzut k3:
K1 – Usiłując przejść kładkami, orientujesz się, że dzisiejszej nocy musiało tutaj padać, bo drewno jest bardzo mokre. I śliskie, bo Twoja noga wykręca się pod dziwnym kątem, przez co skręcasz kostkę.
K2 – Pomiędzy belkami zauważasz dziwne zjawisko. Utknęła tam nieco już wilgotna i przybrudzona, mała szmaciana laleczka. Nada się jako przedmiot do zaklinania, co możesz zgłosić w najbliższych aktualizacjach.
K3 – Nic się nie dzieje.