Pomost drewniany, umocowany nad strumykiem w głębi lasu, ukryty jest między bujnymi gałęziami. Deski zdają się przenikać zielonym blaskiem liści, tworząc most pomiędzy dwoma światami. Zrównoważony na korzeniach drzew, wplątany w ich cienie. Słońce zdaje się nie przebijać przez gałęzie, pozostawiając miejsce ponurym, mglistym i zaciemnionym. Pomost jest symbolem spokoju, gdzie szelest wiatru mieszający się z szeptem strumyka komponuje balladę lasu.