Na cmentarzu, pod niebem skąpanym w złotym świetle zachodzącego słońca, wznosi się pomnik płaczki. Rzeźba kobiety o smukłej sylwetce ukazuje delikatność w smutku. Jej długa szata opada w dół, otulając ciało, a twarz skryta w dłoniach wyraża głęboki ból. Kamienne łzy spływają po gładkiej powierzchni pomnika, odbijając światło zachodzącego słońca. Szarość kamienia kontrastuje z zielenią trawy, tworząc spokojną przestrzeń pełną zadumy nad utraconymi bliskimi.