Istnieje niewiele ścieżek, które prosto z fortu prowadzą na niezamieszkaną i niezagospodarowaną część wyspy. Starsi przedstawiciele Kręgu z pewnością mogą pamiętać tą, która wiedzie na wschodni, skalny brzeg. Schodząc na tę alejkę można dostrzec między koronami drzew gmach głównego budynku, zatopiony w zieleni. Poza tym przechodniom towarzyszy to głównie dziewicza natura w pełnej krasie. Skalny brzeg obmywają morskie fale, a orzeźwiająca bryza przynosi odprężenie. Naturalny krajobraz, skaliste formacje i dzika roślinność to doskonałe miejsce na zadumę, lecz należy zachować szczególną ostrożność. Co raz spadnie ze skały, tego już nigdy nikt nie znajdzie. Podobno właśnie w ten sposób kilka lat temu Barty Padmore stracił swój ulubiony zegarek kieszonkowy.