Korytarz w ratuszu miasta to przestrzeń o eleganckim i tradycyjnym charakterze. Wysokie, białe ściany ożywione są ciemnym, drewnianym listwowaniem. Światło dzienne wpada przez ozdobne, wysokie okna, rzucając ciepłe refleksy na kremowy marmur posadzki. Na ścianach wiszą portrety dawnych burmistrzów, a długa dywanowa wykładzina w tonacji brązowej przyjemnie tłumi kroki przechodzących. Korytarz emanuje atmosferą szacunku do historii, tworząc przestrzeń łączącą współczesność z tradycją.

Nieobowiązkowy rzut kością k3:
K1 – Nic się nie dzieje.
K2 – Już od samego progu słychać podniesione głosy i krzyki. W końcu kilku mężczyzn w garniturach wypada na korytarz, wrzeszcząc na siebie i tratują Cię przy okazji, gdy zmierzają w nieznanym kierunku. Jeszcze zanim znikną Ci z oczu, jeden polityk zaczyna szarpać drugiego.
K3 – Kiedy stawiasz pierwsze kroki na korytarzu, wymija Cię biegnąca kobieta w białej sukni. Zdecydowanie nie spieszyła się na własny ślub, bo zmierzała właśnie w stronę wyjścia. Chyba jakiś ślub się nie udał.