Sala bilardowa w pubie to miejsce, gdzie surowce ściany pokryte są cegłą wydobywającą się spod spodu osłabionego tynku. W powietrzu unosi się zaduch, a słaby szmer muzyki z niedomagającego jukeboxa towarzyszy grze w bilard na jedynym w tym miejscu wysłużonym stole. Ten stoi w centralnym punkcie salki, jako duma tego miejsca, pomimo wyraźnej potrzeby renowacji. Światła neonowe migocą niespójnie, tworząc ulotne iluzje, a niewielkie i rozmieszczone chaotycznie żarówki rzadko kiedy dają pełne światło.
W kącie pomieszczenia, obok drzwi, znajduje się drewniana ławka, która czeka na pragnących chwilowego odpoczynku. Na ścianie obok wisi tarcza do gry w darta. Podłoga jest lepka od rozlanego piwa i innych płynów (prawdopodobnie ustrojowych), które przez lata w nią wrosły.