Groby po lewej stronie głównej alei miejskiego cmentarza sprawiają dość mroczne wrażenie. Szerokości płyt nagrobkowych, masywnych i wykutych z najtwardszego granitu, przeplatają się z ciemnozielonym mchem, pokrywającym częściowo zniszczone napisy. Wyblakłe od słońca i czasu, nazwiska "Jonathan Whittaker, 1803-1879" czy "Abigail Brown, 1852-1908", znaczą obecność dawno zapomnianych istnień. Z każdym krokiem monotonny szum listków na drzewach miesza się z przerywanym echo własnych kroków. Miejsce to, choć ładne, sprawia, że każde spojrzenie na pomniki wywołuje dreszcze. Próżno szukać tu grobów młodszych niż pół wieku, alejka dawno jest zapełniona.

Nieobowiązkowy rzut kością k6 (rzuca jedna postać w wątku):
1: Z daleka dobiega was niepokojący dźwięk - to jak szepty, choć ich źródło wydaje się nieokreślone. Powietrze nagle gęstnieje, zawirowuje, jakby coś niewidzialnego przechodziło obok. A szepty? Teraz są bardziej wyraźne, choć nie do końca zrozumiałe, jakby mówiły nieznanym językiem lub były bardzo odległe.
2: Na jednym, z grobów zauważacie świeże ślady - ziemia jest przekopana, trawa potłuczona, jakby ktoś lub coś przemieszczało się tu niedawno. Na gładkiej płycie nagrobnej są jakieś ślady - niedbale kropniętą krew. Czy to dzieło rabusiów... czy może coś jeszcze bardziej niepokojącego?
3: Pośród grobów natrafiacie na błąkającą się czarną kotkę. Ma intensywne, niemal hipnotyzujące, zielone oczy, które zdają się świecić w mroku. Zatrzymuje się i spogląda na was, a potem znika za jednym z nagrobków. Czy to omen, czy chowaniec, czy tylko zwierze, które zgubiło drogę do domu?
4: Zauważacie cień szybko przemykający przez cmentarz. Jest zbyt duży, aby być ptakiem, a zbyt szeroki, aby był człowiekiem. Wygląda jak sylwetka kogoś bardzo wysokiego z płaszczem unoszącym się na wietrze. Przechodzi przez cmentarz, znika i pojawia się znowu. Czy to była osoba, czy tylko wasza wyobraźnia?
5: Podczas spaceru po cmentarzu zauważacie starą, zniszczoną fotografię spoczywającą pod jednym z nagrobków. Jest na niej kobieta w wieku średnim, o surowych rysach twarzy i ciemnych oczach, które wydają się na was patrzeć. Fotografia jest podpisana "Martha - 1880".
6: W tajemniczych okolicznościach, gdy tylko przechodzicie obok grobu z nazwiskiem "Elizabeth Greene, 1820-1836", wasze pentakle zaczynają dziwnie wibrować. Trwa to sekundę, może dwie i ustaje. Czy pochowana tam dziewczyna próbowała się z wami skontaktować? I czy na pewno była niemagiczna?