Skrzynka pocztowaThea ShengRegularnie listami wymienia się głównie z ojcem, jednak co jakiś czas zerknie do skrzynki, niby to by pogapić się w jej hipnotyzująco bezdenną pustkę. Niekiedy obsceniczna w wywodach Thea, bywa kontrastująco dystyngowana na papierze. W końcu to wtedy słowa mają większą moc. Listy: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15
Ostatnio zmieniony przez Thea Sheng dnia Pią Sie 02 2024, 13:20, w całości zmieniany 18 razy |
16 stycznia 1985 potrzebuję się z Tobą spotkać. Natychmiast, jeśli to możliwe. Jest to sprawa życia bądź śmierci — obawiam się jednak, że tego drugiego. Zobaczmy się, proszę, na cmentarzu. Więcej opowiem Ci w cztery oczy. |
10 luty 1985 wpadnij do antykwariatu w wolnym czasie. Dawno mnie nie odwiedzałaś, a odłożyłam Ci kilka rzeczy, którymi możesz być zainteresowana. |
luty 28, 1985 Cześć współmęczennico (znalazłam to słowo w słowniku, mam nadzieję, że ma sens). Jak się czujesz? Dobrze wszystko? Pamiętasz tamtą rozmowę jakąś naszą kiedyś o tym, co wiesz? Aha, pewnie nie wiesz. Nieważne! Pamiętasz, jak gadałyśmy kiedyś o tym, że ja i ty gadałyśmy, że przed medium tajemnic nie ma? Otóż są. Chyba. Mam pytanie — musisz mi powiedzieć, bo to bardzo ważne, a poza tym jestem w szpitalu. Czy miałaś kiedyś tak, że chociaż wiedziałaś, że przywołanie śmierci musi działać, to nic nie przyszło? Miałaś? Bo ja miałam. Pod Cripple Rock. Czaisz? Może będę sławna. Buziaczki, |
luty 28, 1985 Abuela Enriqueta mówiła, że to jest solidaridad de los ovarios muertos, ale mówiła też, że los renos comen pedos, więc nie wiem, co wierzyć. Thea, ale to super. Może też będziesz sławna! Ogólnie to uważam, że przynajmniej raz na trzy dni trzeba się umyć, więc może spróbuj tego? Nie wiem, jak bardzo pomoże, ale w aptekach sprzedają teraz lawendowe mydełka takie słodkie w okrągłej kostce, to może coś takiego? Na pewno nie śmierdzisz aż tak bardzo. Hostia... Może być, że tak było, że to przeze mnie, ale co? Chyba nie ma co w liście gadać, trzeba się spotkać, ale jestem w szpitalu (jak planujesz mnie odwiedzić, przywieź mi czekoladę, najlepiej dwie tabliczki, to ważne dla zdrowia), to może po tym, jak wyjdę? Żeby na spokojnie. Ale i tak przyjedź. Z czekoladą. Pielęgniarki są strasznie dziwne i w ogóle dużo tu jest ludzi, ale część już zniknęła, chyba gdzieś ich przewieźli. Dobrze, że mnie nie, bo słyszałam od mojej koleżanki Rominy, że jej kuzynka miała męża i siostrę tego męża, kiedyś ze szpitala wywieźli za granice, bo nie miała papierów jakichś. Ty masz wszystkie? Na wszelki wypadek lepiej chyba mieć, bo w Meksyku teraz straszna bieda. Chociaż nie wiem czemu, mieliby Cię wywozić do Meksyku. Jakby wywieźli to poszukaj Áxela Sáncheza, to mąż przyjaciółki mamy przyrodniego brata kuzyna takiej jednej, ale nie będziesz kojarzyć. Na pewno coś załatwi. Aha. A jak Lyra jest, to powiedz jej, żeby szła do domu, bo wysłałam jej list i musi mi odpisać. Buziaczki, |
28 — II — 1985 Jeśli nie jesteś Lyrą i pomimo bezpośredniego zwrotu do adresata nadal czytasz treść listu, mam dokładnie dwie sugestie: 1. Przestań. 2. Przestań, ale kursywą. Uwierzysz, jeśli napiszę, że poślizgnąłem się i wpadłem pod samochód? (Prawdopodobnie uwierzysz; to byłoby skuteczne kłamstwo, ale wciąż — kłamstwo). Istnieje (spory) odsetek szans, że podany przez Ciebie adres to przypadkowe mieszkanie niemagicznych, którzy właśnie oglądają Koło Fortuny. Jest też (jeszcze większe) prawdopodobieństwo, że podałaś dokładne wytyczne nielegalnej destylarni Kiedy powiedziałem, że każdy — bez względu na okoliczności — posiada wybór, zapomniałem dodać: każdy poza mną. To, o czym nie mogę rozmawiać, jest tym, co przerwało prasowanie koszuli; czysto hipotetycznie była w moim ulubionym kolorze. Skoro diva spóźnia się trzynaście minut, jak nazwać kogoś, kto spóźnił się dwieście trzynaście? Sprostałem przynajmniej jednemu wymaganiu — przeżyłem. Zastanawiam się, czy Ty też. P.S. Bukiet nadal stoi w wazonie. Jeśli znów zaniosę go do sąsiadki—wdowy, uzna to za deklarację, a kolejny list będzie zaproszeniem na ślub. Z samego rana kurier zabierze kwiaty pod wskazany adres; w najgorszym wypadku doprowadzę do rozpadu czyjegoś małżeństwa. P.S.2 Rysopis to cenna wskazówka; sprawdziłbym archiwa, gdyby nie urwanie głowy. |
02 lutego 1985 magiczna skrzynka jeszcze nigdy mnie nie zawiodła, aczkolwiek pokładam ogromne nadzieje, że mój list dotrze do Ciebie idealnie na czas Twoich urodzin. Dwadzieścia sześć to bardzo imponująca liczba (wiem, bo sama przez nią przechodziłam), ale wiesz, co jest bardziej imponujące? Ty! (Tak, wiem, to było bardzo gładkie przejście, nie ma za co.) Miałam bardzo ambitny plan prezentu dla Ciebie. Obejmował wyjazd do Bostonu, zaprowadzenie Cię do każdego sklepu muzycznego tam i powiedzenie "wybieraj, ja stawiam". Niestety, rzeczywistość jest taka, że jedyne, co jestem w stanie Ci postawić, to wyszczerbioną szklankę przed twarzą, gdy będę pytać, czy chcesz dolewki wina. Mogę za to obdarować Cię nieco inaczej w tym szczególnym dniu. Wszystko zaczęło się od tego, że zobaczyłam ten piękny twór w lokalnym sklepie z różnościami. Od razu pomyślałam o Tobie, gdyż a) jest uroczy, b) jest duchem (i to takim, który nikogo nie opęta), c) spełnia funkcję praktyczną w połączeniu z resztą prezentu. Jeszcze raz — wszystkiego, ale to wszystkiego najlepszego. Pamiętaj — elektryka prąd nie tyka, a medium... (Sama się domyślasz.) PS: Załączam do prezentu kadzidło. Myślę, że jego właściwości Ci się spodobają — polecam odpalić, gdy czujesz, że możesz mieć problem ze snem. Do listu dołączono ceramiczne urządzenie do palenia kadzideł oraz kadzidło spokojnego serca z ekwipunku. |
27 II 1985 Najwyraźniej nie tylko na temat mojego talentu plotkują — to, że jestem łasa na komplementy również przestało być tajemnicą. Wkrótce po otrzymaniu zamówienia podjęłam się jego realizacji; nowe klientki zasługują na priorytetowe traktowanie, zwłaszcza, gdy zlecenie dotyczy równie delikatnej kwestii (i nie mniej delikatnej nici — prawdę mówiąc, to jedno z najbardziej subtelnych włókien, nie tylko pod względem kolorystycznym, który przez wielu mylnie określany jest mianem biał— Mi scuzi; gorączkuję i dywaguję, niekoniecznie w tej kolejności). Przejdę do sedna i gorących przeprosin — sweter, który przygotowałam, to esencja uniwersalności. Zwykle szyję projekty znając swoje klientki, dzięki czemu łatwiej uchwycić mi to, czego dokładnie oczekują od efektu finałowego. W przypadku tego zamówienia musiałam zdać się na wyobraźnię oraz nadzieję, że bawełna nie budzi w pani wątpliwości natury etycznej. Niestety, krawiecka magia nie zawsze działa tak, jak mogłyby życzyć sobie tego same krawcowe — sweter dwukrotnie odrzucił mleczną nić i podjął próbę Potrzebuję kilku dodatkowych dni na powrót do pełni sił i podjęcie kolejnej próby; mam nadzieję, że wybaczy pani zwłokę (dobór słów niezamierzony). W ramach rekompensaty mogę zaproponować zweryfikowanie przekazanych pomiarów — zastanowiła mnie w nich kwestia bądź dwie — w dogodnym dla pani terminie. (Paganini) |
2.03.1985 widziałam Pani ogłoszenie na tablicy przed kościołem. Sąsiadka niejakiej Eleanory Motyimer, Isabella, wie coś o tajemniczych samochodach, które w pierwszym i drugim tygodniu stycznia nagminnie odwiedzały cmentarz w samym środku nocy. Jeżeli chce się Pani dowiedzieć szczegółów, to 4 marca, o godzinie 12:00 będę na lunchu w Eaglestone Restaurant w Deadberry. Rozpozna mnie Pani po okularach z grubymi oprawkami i espresso po lewej stronie stolika. W. Paterson |
1 marca 1985 w związku z wydarzeniami mającymi miejsce w Cripple Rock dnia 26 lutego o godzinie 16:01, pragniemy wyrazić nasze głębokie ubolewanie nad sytuacją, która Państwa spotkała. Z przyjemnością informujemy, że Magiczna Rada północno-wschodniego wybrzeża USA zdecydowała się na przekazanie w Państwa ręce odszkodowania wysokości 200 dolarów! Gratulujemy i serdecznie pozdrawiamy! Komitet ds. bezpieczeństwa, Międzystanowy Magiczny Ratusz 200 dolarów można dopisać do rachunku bankowego. Link do tego listu jest potwierdzeniem otrzymania ich. |
4 III 1985 W ten sposób będziemy mogły przepraszać się w nieskończoność — pani za późny list, ja za jeszcze późniejszą reakcję, choć obie wiemy, że w obliczu ostatnich wydarzeń żadna odpowiedź nie jest późna; najważniejsze, by w ogóle dotarła. Co prawda nadal unikam bezpośredniej styczności z magią rytualną, co zupełnie uniemożliwia proces twórczy Bella Donna znajduje się w Little Poppy Crest na Ulicy Handlowej — proszę szukać dobrze oświetlonej witryny otoczonej cegłami w barwie plaza taupe (nie mylić z kremowym). P.S. Czy lubi pani wino z odmiany Nebbiolo? (Paganini) P.S. 2 Dla pewności przygotuję też klasyczne Chardonnay. P.S. 3 Teraz pomyślałam, że może nie pija pani alkoholu; proszę się nie martwić, wodę też mam. |
02.03.1985 Piszę w związku z ogłoszeniem wystawionym poprzedniego dnia. Miałem okazję zbadać zrabowany cmentarz dzień po dokonanym rabunku. Na miejscu zastaliśmy truposza, czyli Moja ciotka, Penelope Bloodworth znalazła na miejscu porzuconą rękawiczkę i pierścionek. Jeśli więc znasz jakiegoś słuchacza, może będzie w stanie się z nich dowiedzieć. Raczej nie będzie mocno utrudniać sprawy, a w razie potrzeby możesz się na mnie powołać. I może to zbędny szczegół, ale groby zostały otwarte łomami. Leo Carter |
2 marca 1985 to byli ludzie Ronalda Williamsona, który okrada cmentarz, żeby mieć pieniądze na kampanię wyborczą. |
2 marca 1985 PRZESTAŃCIE OKŁAMYWAĆ LUDZI! NIE BYŁO RZADNEGO WANDALIZMU TO JEST BAJKA WYMYŚLONA PRZEZ MEDIÓW ŻEBY WAS OMAMIĆ |
2 marca 1985 All Gwardia Are Bastards |
